Jan Jabłoński (żołnierz)

Jan Jabłoński, ps. Drzazga, Tumry (ur. 28 maja 1913 w Zakrzowie, zm. 23 maja 1993) – żołnierz Batalionów Chłopskich, komendant rejonu IV^[1] obwodu Puławy Okręgu Lublin tej organizacji, major, działacz ruchu ludowego.

Ten artykuł dotyczy żołnierza. Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Jan Jabłoński

Data i miejsce urodzenia	28 maja 1913 Zakrzów
Data śmierci	23 maja 1993
Odznaczenia

Życiorys

Jan Jabłoński urodził się 28 maja 1913 w rodzinie chłopskiej. Przed wybuchem II wojny światowej był rolnikiem. Działał w Związku Młodzieży Wiejskiej Wici, a w 1932 wstąpił do Stronnictwa Ludowego.

Podczas wojny włączył się w działalność podziemną, w 1940 wstąpił do Związku Walki Zbrojnej, lecz później przeszedł do Batalionów Chłopskich. W tej ostatniej organizacji był dowódcą Oddziałów Specjalnych w gminie Kamień oraz komendantem rejonu IV obwodu Puławy Okręgu Lublin. Dowodził wieloma akcjami bojowymi i w wielu brał udział. Wśród nich można wymienić: wysadzenie pociągu amunicyjnego pod Gołębiem, zatopienie statku Tannenberg czy rozbicie urzędu gminy w Szczekarkowie.

Po wojnie wstąpił do Milicji Obywatelskiej. Ukończył szkołę średnią i od 1948 pracował w organizacjach spółdzielczych i przedsiębiorstwach państwowych. Był członkiem ZSL. Zmarł 23 maja 1993 i został pochowany w Wilkowie

Ordery i odznaczenia

• Order Krzyża Grunwaldu III klasy (13 września 1946)^[2]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
• Krzyż Partyzancki
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Krzyż Batalionów Chłopskich