Jan Tarnowski (zm. 1432/1433)

Jan Tarnowski, także Jan z Tarnowa herbu Leliwa (ur. 1367, Tarnów, zm. w 1432/1433) – wojewoda krakowski w latach 1410–1432, dziekan kapituły krakowskiej w latach 1398–1406^[1].

Ten artykuł dotyczy dziekana kapituły krakowskiej. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Jan Tarnowski

Leliwa
Rodzina	Tarnowscy herbu Leliwa
Data urodzenia	1367
Data i miejsce śmierci	1432/1433 Tarnów
Ojciec	Jan Tarnowski (zm. 1409)
Matka	Katarzyna (nazwisko nieznane)
Żona	Elżbieta ze Šternberka
Dzieci	Jan Amor Maior Tarnowski, Jan Gratus Tarnowski, Jan Felix Tarnowski, Jan Amor Iunior Tarnowski, Jan Rafał Nieustąp

Życiorys

Syn Jana z Tarnowa i Katarzyny.

Był dziedzicem Tarnowa i Wielowsi. Walczył w bitwie pod Grunwaldem w 1410. Podpisał pokój toruński 1411 roku^[2]. Był sygnatariuszem aktu unii horodelskiej 1413 roku^[3].

Był obecny przy wystawieniu przez Władysława II Jagiełłę przywileju czerwińskiego w 1422 roku^[4]. Był sygnatariuszem pokoju mełneńskiego 1422 roku^[5]. Był obecny przy wystawieniu przez Władysława II Jagiełłę przywileju jedlneńskiego w 1430 roku^[6].

Żonaty z Elżbietą ze Šternberka, miał z nią sześcioro dzieci, w tym pięciu synów:

• Jan Amor Maior Tarnowski (zwany także Starszym) – zginął w bitwie pod Warną (1444)
• Jan Gratus Tarnowski – zginął w bitwie pod Warną (1444)
• Jan Felix Tarnowski – wojewoda lubelski
• Jan Amor Iunior Tarnowski – m.in. wojewoda krakowski i sandomierski
• Jan Rafał Nieustąp – kanonik krakowski, łęczycki i przemyski, zm. po 1480