Jan Wilhelm Friso

Jan Wilhelm Friso, właśc. Johan Willem Friso (ur. 4 sierpnia 1687 w Dessau, zm. 14 lipca 1711 w Strijensas k. Moerdijk) – stadhouder w prowincji Fryzja i Groningen, był też kapitanem generalnym (Captain-General). Nie został stadhouderem całej Republiki Zjednoczonych Prowincji Niderlandów z powodu protestów opozycji. Sprzeciwił się temu Simon van Slingelandt, ówczesny wielki pensjonariusz Holandii, przewodzący frakcji republikańskiej.

Jan Wilhelm Friso

Johan Willem Friso
Książę Oranii
Okres	od 1702 do 1711
Poprzednik	Wilhelm III Orański
Następca	Wilhelm IV Orański
Dane biograficzne
Dynastia	Orańska-Nassau
Data i miejsce urodzenia	4 sierpnia 1687 Dessau
Data i miejsce śmierci	14 lipca 1711 Strijensas
Ojciec	Henryk Kazimierz II von Nassau-Dietz
Matka	Henrietta Amalia z Anhalt-Dessau
Żona	Maria Ludwika z Hesji-Kassel
Dzieci	Amalia z Nassau-Dietz Anna z Nassau-Dietz Wilhelm IV Orański

Życiorys

Jego ojcem był Henryk Kazimierz II z Nassau-Dietz, a matką Henrietta Amalia z Anhalt-Dessau. Gdy jego kuzyn, król Anglii i Szkocji Wilhelm III Orański, zginął w wypadku w 1702, Friso odziedziczył po nim tytuł księcia Oranii. W trakcie wojny o sukcesję hiszpańską (1701–1714) Friso służył jako generał armii. Bitwa pod Malplaquet (1709) kosztowała życie wielu holenderskich żołnierzy, ponieważ Friso kłócił się wówczas z bardziej doświadczonym sojuszniczym wodzem, Brytyjczykiem Johnem Churchillem, księciem Marlborough^[1].

Podczas powrotu z frontu 23-letni książę utonął 14 lipca 1711 roku, w rzece niedaleko Moerdijk. Krótko po tym tragicznym wypadku urodził się jego syn pogrobowiec Wilhelm IV Orański (1711–1751) – pierwszy dziedziczny stadhouder Republiki Zjednoczonych Prowincji.