Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Janusz Domagalik
polski prozaik, dziennikarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Janusz Domagalik (ur. 5 lipca 1931 w Czeladzi[1], zm. 27 grudnia 2007 w Warszawie) – polski prozaik, dziennikarz, autor słuchowisk radiowych i widowisk telewizyjnych.
Remove ads
Życiorys
Ukończył studia na kierunku filologia polska w Wyższej Szkole Pedagogicznej[2]. Studiował również na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym Akademii Nauk Politycznych w Warszawie[3]. W 1950 roku podjął pracę jako dziennikarz[1][4]. W latach 1956–1968 był naczelnym redaktorem "Świata Młodych"[1], od 1968 roku kierownik Naczelnej Redakcji Programów dla Dzieci Polskiego Radia. W latach 1980-81 był redaktorem naczelnym Programu III Polskiego Radia, gdzie pracował do 1990 r.[3]
Jako pisarz debiutował opowiadaniem Męska sprawa.
Remove ads
Nagrody i wyróżnienia
- 1964 – nagroda w konkursie wydawnictwa "Horyzonty" za utwory Pieska moja niebieska i Idąc do siebie
- 1971 – Państwowa Nagroda Austriacka za Koniec wakacji
- 1975 – nagroda Prezesa Rady Ministrów za całokształt twórczości dla dzieci i młodzieży
- 1977 – Order Uśmiechu
- 1980 – Orle Pióro
- 1980 – Harcerska Nagroda Literacka
- 2001 – Honorowy obywatel Czeladzi[5].
Twórczość
- 1963 Męska sprawa (opowiadanie; debiut)
- 1964 Pieska moja niebieska (opowiadanie)
- 1966 Koniec wakacji (1974 zekranizowana; lektura do klasy 8 szkoły podstawowej w okresie PRL)
- 1967 Księżniczka i chłopcy (nowele)
- 1968 Pięć przygód detektywa Konopki
- 1970 Idąc do siebie (opowiadanie)
- 1971 Marek (opowiadanie)
- 1972 Skarb szeryfa (opowiadanie)
- 1974 Irmina (opowiadanie; ciąg dalszy Marka)
- 1976-1977 cykl Banda Rudego (1988 zekranizowany jako Banda Rudego Pająka): Taki sobie Pająk (1976), Frontowa historia (1976), Gdzie jest sztandar? (1976), Wielka akcja (1977),
- 1977 Zielone kasztany (połączenie Marka i Irminy)
- 1983 Jak mała Agata szła na koniec świata
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads