Jarmo Tolvanen

Jarmo Tolvanen (ur. 21 lutego 1956 w Karhula) – fiński hokeista, trener hokejowy.

Jarmo Tolvanen

Data i miejsce urodzenia	21 lutego 1956 Karhula
Obywatelstwo	Finlandia
Pozycja	obrońca
Uchwyt	lewy

Jego syn Mikko (ur. 1988) także został bramkarzem hokejowym oraz trenerem^[1].

Kariera zawodnicza

• HPK (1972-1977)
• Timrå IK (1977-1978)
• HPK (1979-1980)

W czasie kariery zawodniczej był głównie zawodnikiem klubu HPK. Uczestniczył w turniejach mistrzostw Europy do lat 19 w 1974 oraz mistrzostw świata juniorów do lat 20 w 1976.

Kariera trenerska

• Karhu-Kissat (1983-1986), główny trener
• Blues (1986-1987), główny trener
• Kiekko-Espoo (1987-1990), główny trener
• Reprezentacja Finlandii do lat 17 (1989-1990), asystent trenera
• Reprezentacja Finlandii do lat 18 (1990-1991), główny trener
• Reprezentacja Finlandii do lat 20 (1991-1993), główny trener
• HPK do lat 20 (1992-1993), główny trener
• Calgary Flames (1993-1994), skaut
• Ilves (1994-1995), asystent trenera
• Kaufbeurer Adler (1995-1996), główny trener
• Manglerud Star (1997-1998), główny trener
• Calgary Flames (1998-2000), skaut
• SC Bern (2000-2001), asystent trenera
• Leksands IF (2001-2004), główny trener
• EHC Visp (2004-2005), główny trener
• Lukko (2005-2006), główny trener
• Reprezentacja Finlandii do lat 20 (2006-2007), główny trener
• AaB Ishockey (2007-2008), główny trener
• TKH Nesta Toruń (2008-2009), główny trener
• Alba Volán Székesfehérvár (2009-2010), główny trener
• Ducs de Dijon (2011-2015), główny trener
• Stjernen Hockey (2015-2017), główny trener
• Reprezentacja Węgier (2017-2020), główny trener
• Reprezentacja Węgier do lat 20 (2017-2020), główny trener

Po zakończeniu kariery zawodniczej został szkoleniowcem. Trenował kluby fińskie, także w elitarnych rozgrywkach Liiga, a ponadto w rozgrywkach niemieckich DEL, norweskich Eliteserien (później GET-ligaen), szwajcarskich NLA i NLB, szwedzkich Elitserien i Allsvenskan, duńskiej Superlidze, Polskiej Lidze Hokejowej (TKH Toruń^[2][3]), austriackiej EBEL, węgierskiej ekstraklasie, francuskiej Ligue Magnus. Prowadził reprezentacje juniorskie Finlandii do lat 17, do lat 18 podczas turniejów mistrzostw Europy juniorów do lat 18 w 1991, do lat 20 podczas mistrzostw świata juniorów do lat 20 w 1992, 1993, 2007. Ponadto pracował jako skaut dla kanadyjskiego klub Calgary Flames w rozgrywkach NHL. W sierpniu 2017 został trenerem kadry seniorskiej Węgier, a jednocześnie kadry do lat 20 tego kraju^[4]. Prowadził Węgry w edycji MŚ 2018, a w czerwcu 2018 przedłużył kontrakt z węgierską federacją^[5]. Tuż przed kolejnym turniejem został hospitalizowany i nie mógł kierować zespołem na turnieju edycji 2019 w Kazachstanie^[6]. W kwietniu 2020 odszedł ze stanowiska selekcjonera kadry Węgier^[7][8].

Sukcesy

Reprezentacyjne zawodnicze

• Brązowy medal mistrzostw Europy do lat 19: 1974

Reprezentacyjne szkoleniowe

• Brązowy medal mistrzostw Europy juniorów do lat 18: 1991

Klubowe szkoleniowe

• Złoty medal Allsvenskan: 2002 z Leksands IF
• Awans do Elitserien / SHL: 2002 z Leksands IF
• Złoty medal mistrzostw Węgier: 2010 z Albą 19 Volán Székesfehérvár
• Brązowy medal mistrzostw Francji: 2012 z Ducs de Dijon
• Puchar Francji: 2012 z Ducs de Dijon