Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Jean-Michel Saive

belgijski tenisista stołowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jean-Michel Saive
Remove ads

Jean-Michel Jacques Georges Hubert Saive (ur. 17 listopada 1969 w Liège) – belgijski tenisista stołowy oraz działacz sportowy, uczestnik siedmiu igrzysk olimpijskich (od 1988 do 2012), dwukrotny srebrny medalista mistrzostw świata, mistrz Europy w grze pojedynczej z 1994, dwudziestopięciokrotny mistrz Belgii, członek Galerii Sław ETTU. Uznawany za najlepszego belgijskiego tenisistę stołowego w historii. Przewodniczący Belgijskiego Komitetu Olimpijskiego[3].

Szybkie fakty Pełne imię i nazwisko, Data i miejsce urodzenia ...
Remove ads

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

W wieku 14 lat po raz pierwszy został powołany do seniorskiej reprezentacji Belgii[4]. W 1984 został mistrzem Europy w grze pojedynczej w kategorii wiekowej kadetów, a rok później zadebiutował w belgijskiej ekstraklasie, zdobywając także pierwszy tytuł mistrza kraju[4]. W latach 1986 i 1987 zdobywał tytuł wicemistrza Europy w grze pojedynczej w kategorii wiekowej juniorów[4].

Mając 19 lat, po raz pierwszy wystąpił na igrzyskach olimpijskich (Seul 1988)[5]. Również w 1988 otrzymał CIFP World Fair Play Award[6]. W 1990 zdobył srebrny medal mistrzostw Europy w grze podwójnej mieszanej, a w 1992 w grze pojedynczej[4]. W 1993 został wicemistrzem świata w grze pojedynczej[7].

Najbardziej udanym dla Saive'a pod względem medalowym był zaś rok 1994, kiedy to triumfował w turnieju Europa Top 12, zdobył srebrny medal pucharu świata, a także złoty medal mistrzostw Europy w grze pojedynczej oraz srebrny w grze podwójnej[4]. Od lutego 1994 do czerwca 1995 zajmował pierwszą pozycję w rankingu ITTF[8]. W 1996 dotarł do ćwierćfinału Igrzysk olimpijskich (w grze pojedynczej), gdzie jednak przegrał z Czechem Petrem Korbelem (3:0 w setach)[9]. W 2001 wraz z reprezentacją Belgii zdobył tytuł wicemistrza świata[10]. W 2005 został srebrnym medalistą mistrzostw Europy (w grze pojedynczej)[11], a w 2008 brązowym (drużynowo)[12].

W 2015 wycofał się ze startów w turniejach indywidualnych[8]. Rok później został mianowany członkiem Galerii Sław ETTU[13]. W 2019, po 35 latach zawodowej gry, w wieku 49 lat, zakończył zawodową karierę tenisisty stołowego[8]. Długoletnia kariera "Jean-Mi" oraz wyjątkowo dobry kontakt zawodnika z publicznością przyczyniły się do popularyzacji tenisa stołowego w Belgii[14]. Był chorążym reprezentacji Belgii na ceremoniach otwarcia Igrzysk olimpijskich w 1996 i 2004[8].

W 2021 został wybrany przewodniczącym Belgijskiego Komitetu Olimpijskiego[15].

Saive uznawany jest za najlepszego belgijskiego tenisistę stołowego w historii[8][16].

Remove ads

Sukcesy

Igrzyska olimpijskie

Na podstawie[1].

Mistrzostwa świata

Na podstawie[13].

  • 2001 – srebrny medal (drużynowo)
  • 1993 – srebrny medal (gra pojedyncza)

Puchar świata

Na podstawie[13].

  • 1994 – srebrny medal (gra pojedyncza)

Mistrzostwa Europy

Na podstawie[4].

  • 2008 – brązowy medal (drużynowo)
  • 2005 – srebrny medal (gra pojedyncza)
  • 1994 – złoty medal (gra pojedyncza)
  • 1994 – srebrny medal (gra podwójna)
  • 1992 – srebrny medal (gra pojedyncza)
  • 1990 – srebrny medal (gra podwójna mieszana)

Europa Top 12

Na podstawie[13].

  • 1994 – zwycięstwo

World Tour

  • 2002 – zwycięstwo w Qatar Open
  • 1998 – zwycięstwo w U.S. Open
  • 1997 – zwycięstwo w England Open
  • 1996 – zwycięstwo w Qatar Open
  • 1993 – zwycięstwo w China Open
  • 1989 – zwycięstwo w U.S. Open

Inne

Na podstawie[4].

  • 25-krotne mistrzostwo Belgii (gra pojedyncza)
  • 1988 – CIFP World Fair Play Award
Remove ads

Życie prywatne

Jego o dwa lata młodszym bratem jest Philippe Saive – wicemistrz świata oraz brązowy medalista mistrzostw Europy w tenisie stołowym[17]. W sezonie 2017/2018 występowali oni razem w klubie Logis Auderghem[17].

Przypisy

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads