Jerzy Spława-Neyman

Jerzy Spława-Neyman właściwie Jerzy Neyman herbu Spława (ur. 16 kwietnia 1894 w Benderach w Imperium Rosyjskim, zm. 5 sierpnia 1981 w Oakland w Kalifornii) – polski matematyk i statystyk. Twórca nowoczesnego pojęcia przedziału ufności, które wprowadził do teorii testowania hipotez statystycznych^[1].

Jerzy Spława-Neyman

Imię i nazwisko urodzenia	Jerzy Neyman
Data i miejsce urodzenia	16 kwietnia 1894 Bendery, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	5 sierpnia 1981 Oakland, Stany Zjednoczone
Narodowość	polska
Uczelnia	Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley
Rodzice	Czesław Neyman h. Spława i Kazimiera Lutosławska
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 16 kwietnia 1894 w Benderach w Imperium Rosyjskim (obecnie miasto w Naddniestrzu w Mołdawii) w rodzinie Czesława (1852-1906)^[2] i Kazimiery z domu Lutosławskiej^[3].

Studiował matematykę w Charkowie. W 1921 przyjechał w nowe granice odrodzonej Polski, gdzie prowadził badania i wykłady. W 1924 otrzymał stopień doktora. Od 1938 przebywał w USA, gdzie został profesorem Uniwersytetu w Berkeley. Jego uniwersyteckim asystentem naukowym była Julia Robinson.

Od 1966 był członkiem zagranicznym Polskiej Akademii Nauk^[4]. W tym samym roku został laureatem Medalu Guya. 9 grudnia 1974 Uniwersytet Warszawski przyznał mu tytuł doktora honoris causa^[5].

W swych pracach zajmował się głównie statystyką (zwłaszcza metody weryfikowania hipotez statystycznych) oraz teorią mnogości i rachunkiem prawdopodobieństwa. Wprowadził pojęcie przedziału ufności. Przez wiele lat współpracował z Egonem Pearsonem, wspólnie stworzyli lemat Neymana-Pearsona.