Jezioro Mikorzyńskie

Jezioro Mikorzyńskie^[1] – jezioro polodowcowe typu rynnowego w Polsce, położone w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Ślesin, na obszarze Pojezierza Żnińsko-Mogileńskiego^[2].

Jezioro Mikorzyńskie

Widok na wschodni brzeg Jeziora Mikorzyńskiego
Położenie
Państwo	Polska
Miejscowości nadbrzeżne	Mikorzyn, Wąsosze, Półwiosek Stary, Lubomyśle
Region	Pojezierze Żnińsko-Mogileńskie
Wyspy	Wyspa Klary (Wyspa Zakochanych)
Morfometria
Powierzchnia	2,51 km²
Wymiary • max długość • max szerokość	6,6 km 1,0 km
Głębokość • średnia • maksymalna	11,5 m 36,5 m
Objętość	0,029 km³
Hydrologia
Rodzaj jeziora	rynnowe
Położenie na mapie gminy Ślesin Jezioro Mikorzyńskie
Położenie na mapie Polski Jezioro Mikorzyńskie
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Jezioro Mikorzyńskie
Położenie na mapie powiatu konińskiego Jezioro Mikorzyńskie
52°20′55″N 18°18′12″E

Charakterystyka

Jezioro o znacznym wydłużeniu z południa na północ i dobrze rozwiniętej linii brzegowej. Od północy połączone jest z Jeziorem Ślesińskim, od południa z Jeziorem Pątnowskim.

Wchodzi w skład ciągu jezior rynnowych (tzw. rynna goplańska) stanowiących ślad cyrkulacji wód w podłożu lodowca. Nad jego brzegami znajdują się Ślesin, Mikorzyn, Wąsosze, Półwiosek Stary, Lubomyśle. Od lat 50. jezioro to jest częścią 32-kilometrowego Kanału Ślesińskiego^[3]. Jezioro stało się główną atrakcją turystyczną tego obszaru z licznymi ośrodkami wypoczynkowymi. Do wód akwenu dostają się wody ciepłownicze z niedalekich elektrowni w Koninie co sprawia, że temperatura wody jest podwyższona, latem często oscyluje wokół 25 °C.

W południowo-wschodniej części na odcinku 1750 m znajduje się grobla oraz żelbetonowa ściana. Umocnienia te są końcowymi elementami kanału zrzutowego elektrowni konińskich. Dno opada stromą skarpą tworząc 5 wyraźnych zagłębień w akwenie, w środkowej części osiągając największe głębokości. Jest to najgłębsze jezioro spośród jezior konińskich. Pod względem rybackim jezioro typu leszczowego. Występują tu leszcze, krąpie, ukleje, okonie, sandacze, płocie, jazgarze, cierniki, liny i węgorze. Dobre warunki do tarła, żerowania i wzrostu ryb ze względu na dużo roślinności zanurzonej.

Wokół jeziora, zwłaszcza po wschodniej części, duże powierzchnie stanowią lasy mieszane. Atrakcję turystyczną stanowią stare parki podworskie między innymi w Wąsoszach i Piotrkowicach.

W południowej części jeziora znajduje się wyspa Klary zwana też wyspą Zakochanych. Nazwa wyspy związana jest z miejscową legendą^[4].