Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Johannes de Grocheo

średniowieczny teoretyk muzyki Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Remove ads

Johannes de Grocheo, także Johannes de Grocheio, Jean de Grouchy (ur. ok. 1255 w Paryżu, zm. ok. 1320) – francuski teoretyk muzyki, pochodzący prawdopodobnie z normandzkiej rodziny de Grouchy[1]. Działał w Paryżu ok. 1275[2] lub 1300[1][3], związany z Collegium Sorbonicum[2].

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Pochodzenie ...

Napisał traktat De musica[a], będący jednym z najważniejszych średniowiecznych zabytków na temat muzyki. Obejmuje on całokształt ówczesnej wiedzy muzycznej i jest dobitnym przykładem wpływu arystotelizmu na średniowieczną teorię muzyki. Johannes de Grocheo twierdził, że przedmiotem muzyki może być jedynie dźwięk uchwytny zmysłowo. Tym samym odrzucał pitagorejsko-platońską koncepcję harmonii sfer. Zachował natomiast pitagorejską teorię proporcji i wynikające z niej interwały, nazywając je pryncypiami muzyki i uznając za materię muzyczną, której muzyk nadaje formę[2].

Wyróżnił 3 rodzaje muzyki i ich formy[2][1]:

Traktat zawiera ponadto elementarne wiadomości na temat skali muzycznej, interwałów i systemu heksachordalnego, a także uwagi dotyczące musica falsa, którą de Grocheo wiązał z formami muzyki świeckiej[2].

Traktat został przekazany w 2 rękopisach: tzw. kodeksie Harley (British Museum w Londynie, Ms Harley 281), spisanym prawdopodobnie w 1300 i kodeksie Darmstadt (Hessische Landesbibliothek w Darmstadzie, Ms 2663), datowanym na lata 1300–1350[2][1].

Remove ads

Uwagi

  1. W literaturze muzykologicznej traktat ten występuje pod różnymi nazwami: De musica (wg słów samego Johannes de Grocheo), Theoria, Ars musicae, Tractatus de musica[2].

Przypisy

Bibliografia

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads