Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
John van Loen
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Johannes („John”) Maria van Loen (ur. 4 lutego 1965 w Utrechcie) – holenderski piłkarz grający na pozycji napastnika. Nosił przydomki „De Rode Baron” („Czerwony Baron”) oraz „De Vuurtoren” („Latarnia”).
Remove ads
Kariera klubowa
Podsumowanie
Perspektywa
Van Loen pochodzi z Utrechtu. Karierę rozpoczynał w małym amatorskim klubiku z tego miasta o nazwie UVV Utrecht. Dopiero potem trafił do FC Utrecht i w 1983 został włączony do dorosłej kadry tego zespołu. W Eredivisie zadebiutował 26 lutego 1984 roku w zremisowanym 2:2 meczu ze Spartą Rotterdam. W pierwszym sezonie zagrał raptem 2 razy, ale w kolejnych grał coraz więcej. W 1985 roku wywalczył swój pierwszy sukces w karierze, jakim było zdobycie Pucharu Holandii. W sezonie 1985/1986 stał się czołowym napastnikiem ligi i jedną z gwiazd Utrechtu. W kolejnych sezonach zdobywał 15 goli, 11 goli, a w 1987/1988 dołożył 13. Latem 1988 van Loen przeniósł się na 2 sezony do Rody Kerkrade, z którą doszedł do finału Pucharu Holandii, w którym klub przegrał 2:3 po dogrywce z PSV Eindhoven.
W sezonie 1990/1991 van Loen grał w belgijskim RSC Anderlecht. W Eerste Klasse nie był jednak tak skuteczny jak w Eredivisie i zdobył tylko 3 gole w 26 meczach, ale za to mógł świętować tytuł mistrza Belgii.
Po roku gry w podbrukselskim klubie John wrócił do Holandii. Trafił do Ajaksu Amsterdam, w którym stworzył bramkostrzelny atak z Dennisem Bergkampem i Szwedem Stefanem Petterssonem. Zdobył 10 goli, jednak pomimo dobrej formy tych 3 zawodników Ajax nie został mistrzem kraju. Latem 1992 do Ajaksu przyszedł Marc Overmars i van Loen stracił miejsce w składzie. Zimą odszedł do rywala amsterdamskiej drużyny, Feyenoordu. W Feyenoordzie spędził 2,5 sezonu i częściowo odzyskał formę sprzed lat. Jeszcze w 1993 roku świętował z nim swój pierwszy tytuł mistrza Holandii, a w 1994 i 1995 zdobycie krajowego pucharu. W 1995 roku wyjechał też na wypożyczenie do japońskiego Sanfrecce Hiroszima, jednak nie osiągnął z tym klubem żadnych sukcesów. W 1996 roku van Loen wrócił do Utrechtu, gdzie grał przez 3 sezony, ale głównie był tylko uzupełnieniem składu. W sezonie 1998/1999 grał w cypryjskim APOEL-u Nikozja i zdobył z nim Puchar Cypru, a po sezonie zakończył piłkarską karierę w wieku 34 lat.
Remove ads
Kariera reprezentacyjna
Już po trzecim sezonie gry w Eredivisie van Loen został powołany do reprezentacji Holandii w piłce nożnej, prowadzonej przez Leo Beenhakkera. Zadebiutował w niej 20 listopada 1985 w wygranym 2:1 meczu z Belgią, rozegranym w ramach kwalifikacji do Mistrzostw Świata w Meksyku, nieudanych dla Holandii.
5 lat później van Loen został powołany przez selekcjonera Thijsa Libregtsa na finały Mistrzostwa Świata we Włoszech. Tam zagrał w jednym grupowym meczu – zremisowanym 1:1 z Irlandią (w 76. minucie zmienił Wima Kiefta). Z Holandią doszedł do 1/8 finału, w której to „Oranje” przegrali 1:2 z późniejszymi mistrzami świata, RFN. Jak się później okazało mecz z Irlandią był jego ostatnim w kadrze. Ogółem w reprezentacji Holandii van Loen wystąpił w 7 meczach i zdobył 1 gola.
Remove ads
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery van Loen wrócił do rodzinnego Utrechtu i był asystentem trenerów tego klubu.
Sukcesy
Bibliografia
- John van Loen w bazie National Football Teams (ang.)
- Profil na Spelers-CV's. beijen.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-10)]. (niderl.)
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads