Jomo Kenyatta

Jomo Kenyatta (ur. 20 października 1891, zm. 22 sierpnia 1978) – kenijski polityk, pierwszy prezydent Kenii w latach 1964–1978.

Jomo Kenyatta

Data urodzenia	20 października 1891
Data śmierci	22 sierpnia 1978
1. Prezydent Kenii
Okres	od 1964 do 1978
Przynależność polityczna	Afrykański Narodowy Związek Kenii
Następca	Daniel Moi

Pochodził z plemienia Kikuju. Studiował w Wielkiej Brytanii antropologię społeczną pod kierunkiem profesora Bronisława Malinowskiego w London School of Economics. Po powrocie do kraju w 1946 czołowy przywódca ruchu wyzwoleńczego w Kenii; przewodniczący Afrykańskiego Narodowego Związku Kenii. W 1952 aresztowany wraz ze swoimi współpracownikami przez władze brytyjskie pod zarzutem kierowania powstaniem Mau Mau^[1].

Uwolniony w 1961, odegrał główną rolę w doprowadzeniu kraju do niepodległości. Stanął na czele Afrykańskiego Narodowego Związku Kenii (KANU), zapewniając mu zwycięstwo w wyborach powszechnych w 1963; został premierem, a po uzyskaniu przez Kenię niepodległości 12 grudnia 1963 i proklamowaniu republiki w 1964 – prezydentem.

Walczył z antagonizmami plemiennymi i rasowymi; zdołał przekonać zagraniczny kapitał do inwestowania w Kenii, a białych osadników do pozostania w kraju i współpracy; prowadził zdecydowanie prozachodnią politykę. Dążąc do umocnienia władzy zdelegalizował w 1969 wszystkie (poza KANU) organizacje polityczne. Skutecznie walczył z przejawami niezadowolenia. Umocnieniu jego władzy sprzyjały pomyślny rozwój gospodarczy, powiązania z zagranicznymi monopolami, autorytet i uznanie u współobywateli, którzy nadali mu tytuł Mzee (czyt. /əmˈzeɪ/)^[2], który w języku swahili oznacza „starszy” i używany jest w odniesieniu do osób powszechnie szanowanych.