Jordi Arrese

Jordi Arrese i Castañé (ur. 29 sierpnia 1964 w Barcelonie) – hiszpański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, srebrny medalista igrzysk olimpijskich z Barcelony (1992).

Jordi Arrese

Państwo	Hiszpania
Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1964 Barcelona
Wzrost	175 cm
Gra	praworęczna, jednoręczny bekhend
Status profesjonalny	1982
Zakończenie kariery	1996
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	6
Najwyżej w rankingu	23 (4 listopada 1991)
Australian Open	2R (1990)
Roland Garros	3R (1985, 1987, 1990, 1993)
Wimbledon	1R (1991)
US Open	1R (1990, 1992)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	4
Najwyżej w rankingu	62 (14 sierpnia 1995)
Australian Open	1R (1990)
Roland Garros	2R (1987, 1995, 1996)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Hiszpania Igrzyska olimpijskie srebro Barcelona 1992 tenis ziemny (gra pojedyncza)

Kariera tenisowa

Kariera zawodowa Arrese przypadła na lata 1982–1996.

W listopadzie 1991 roku zajmował najwyższą pozycję w rankingu światowym w karierze – 23.; w rankingu deblowym najwyżej był u schyłku kariery, na pozycji nr 62. w sierpniu 1995 roku. Wygrał łącznie 6 turniejów rangi ATP World Tour w grze pojedynczej i 4 w grze podwójnej. Specjalizował się w grze z głębi kortu, jego ulubioną nawierzchnią było podłoże ziemne.

W 1986 roku był w półfinale turnieju w Nicei. W 1987 roku w drodze do 3 rundy w wielkoszlemowym French Open wyeliminował czołowego gracza amerykańskiego, Brada Gilberta. W 1988 roku dotarł do półfinału prestiżowego turnieju w Hamburgu, rok później był w półfinale w Rzymie oraz po raz pierwszy w finale, w Madrycie. W lutym 1989 roku debiutował w reprezentacji w Pucharze Davisa w meczu (zwycięskim) z Meksykiem. Arrese wygrał jeden mecz w grze pojedynczej oraz jeden przegrał.

W 1990 roku Hiszpan wygrał pierwsze turnieje ATP World Tour – w San Remo i Pradze. Także dwa turnieje wygrał w kolejnym sezonie (Madryt i brazylijskie Búzios). Trzy dalsze finały – Genua, Hilversum i Ateny – zapewniły mu najwyższe miejsce w karierze w rankingu światowym.

W sezonie 1992 Arrese odniósł jeden z największych sukcesów w karierze. Dotarł do finału gry pojedynczej na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie. W ostatnim meczu turnieju nie sprostał Szwajcarowi Marcowi Rossetowi przegrywając 6:7, 4:6, 6:3, 6:4, 6:8. W tym samym sezonie wygrał piąty turniej w karierze – w Atenach – oraz dotarł do finału w Hilversum. Po raz drugi i ostatni wystąpił także w reprezentacji w Pucharze Davisa – zdobył punkt w pojedynku o pozostanie w grupie światowej przeciwko Izraelowi.

W 1993 roku Hiszpan ponownie triumfował w Atenach. W kolejnych latach nie odnosił już większych sukcesów w grze pojedynczej, docierając nadal najdalej do ćwierćfinałów i półfinałów turniejów.

Nie zerwał kontaktów z tenisem po zakończeniu kariery, od 2003 roku był kapitanem reprezentacji w Pucharze Davisa. W 2004 roku poprowadził zespół do zdobycia trofeum, ale rok później, po znacznie mniej udanym sezonie (Hiszpanie przegrali w 1 rundzie kolejnej edycji rozgrywek, a dalsze prawo gry w grupie światowej uzyskali dopiero po zwycięskich barażach z Włochami) został zwolniony z funkcji kapitana przez krajową federację.

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra pojedyncza (6–6)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	17 września 1989	Madryt	Ceglana	Martín Jaite	3:6, 2:6
Zwycięzca	1.	5 sierpnia 1990	San Remo	Ceglana	Juan Aguilera	6:2, 6:2
Zwycięzca	2.	12 sierpnia 1990	Praga	Ceglana	Nicklas Kulti	7:6, 7:6
Zwycięzca	3.	5 maja 1991	Madryt	Ceglana	Marcelo Filippini	6:2, 6:4
Finalista	2.	23 czerwca 1991	Genua	Ceglana	Carl-Uwe Steeb	3:6, 4:6
Finalista	3.	28 lipca 1991	Hilversum	Ceglana	Magnus Gustafsson	7:5, 6:7(2), 6:2, 1:6, 0:6
Finalista	4.	6 października 1991	Ateny	Ceglana	Sergi Bruguera	5:7, 3:6
Zwycięzca	4.	3 listopada 1991	Búzios	Ceglana	Jaime Oncins	1:6, 6:4, 6:0
Finalista	5.	26 lipca 1992	Hilversum	Ceglana	Karel Nováček	2:6, 3:6, 6:2, 5:7
Finalista	6.	8 sierpnia 1992	Barcelona	Ceglana	Marc Rosset	6:7, 4:6, 6:3, 6:4, 6:8
Zwycięzca	5.	11 października 1992	Ateny	Ceglana	Sergi Bruguera	7:5, 3:0 krecz
Zwycięzca	6.	10 października 1993	Ateny	Ceglana	Alberto Berasategui	6:4, 3:6, 6:3

Gra podwójna (4–6)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	16 czerwca 1985	Bolonia	Ceglana	Alberto Tous	Paolo Canè Simone Colombo	5:7, 4:6
Zwycięzca	1.	13 lipca 1986	Bordeaux	Ceglana	David de Miguel	Ronald Agénor Mansur Bahrami	7:5, 6:4
Zwycięzca	2.	13 sierpnia 1989	Praga	Ceglana	Horst Skoff	Petr Korda Tomáš Šmíd	6:4, 6:4
Zwycięzca	3.	4 sierpnia 1991	San Marino	Ceglana	Carlos Costa	Christian Miniussi Diego Pérez	6:3, 3:6, 6:3
Finalista	2.	29 sierpnia 1993	Umag	Ceglana	Francisco Roig	Filip Dewulf Tom Vanhoudt	4:6, 5:7
Finalista	3.	14 sierpnia 1994	San Marino	Ceglana	Renzo Furlan	Neil Broad Greg Van Emburgh	4:6, 5:7
Finalista	4.	18 września 1994	Bukareszt	Ceglana	José Antonio Conde	Wayne Arthurs Simon Youl	4:6, 4:6
Finalista	5.	18 czerwca 1995	Oporto	Ceglana	Àlex Corretja	Tomás Carbonell Francisco Roig	3:6, 6:7
Finalista	6.	6 sierpnia 1995	Kitzbühel	Ceglana	Wayne Arthurs	Francisco Montana Greg Van Emburgh	7:6, 3:6, 6:7
Zwycięzca	4.	13 sierpnia 1995	San Marino	Ceglana	Andrew Kratzmann	Pablo Albano Federico Mordegan	7:6, 3:6, 6:2

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-10-08] (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-10-08] (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-10-08] (ang.).
• Jordi Arrese Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2014-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 lipca 2009)]. (ang.).