Josef Kirman

Josef Kirman (ur. w 1896 w Warszawie, zm. w 1943 w Poniatowej) – polsko-żydowski poeta tworzący w języku jidysz^[1].

Josef Kirman

Data i miejsce urodzenia	1896 Warszawa
Data i miejsce śmierci	październik 1943 Poniatowa
Narodowość	żydowska
Język	jidysz
Dziedzina sztuki	poezja

Życiorys

Był robotnikiem. Jako poeta zaczął tworzyć w latach 30. XX wieku. Po wybuchu II wojny światowej trafił do getta warszawskiego, gdzie współpracował z prasą podziemną publikując wiele swoich utworów. Swoje wiersze przekazał również do podziemnego archiwum getta warszawskiego tworzonego przez grupę Oneg Szabat^[1] (w archiwum getta zachowały się dwa jego wiersze^[2]; Oczy pozostają otwarte i Po blokadzie. Kronika). W getcie uczestniczył w organizowaniu pomocy dla środowisk twórczych i współpracował z Żydowską Organizacją Kulturalną^[1]. Kirman otoczył także wsparciem i opieką poetę Izraela Szterna^[3]. W trakcie wielkiej akcji deportacyjnej w getcie warszawskim z lata 1942 roku, Kirman trafił na Umschlagplatz, skąd jednak udało się go wyprowadzić. Został zamordowany w obozie w Poniatowej w październiku 1943 w czasie likwidacji obozu^[1].

Josef Kirman wraz z Symchą Bunemem Szajewiczem, Icchakiem Kacenelsonem, Władysławem Szlengelem i Abrahamem Suckewerem został wymieniony w wierszu Jacka Podsiadły pt. Słup ze słów^[4].