Joseph Canteloube

Marie-Joseph Canteloube de Malaret^[1][2] (ur. 21 października 1879 w Annonay, zm. 4 listopada 1957 w Grigny^[1][2][3]) – francuski kompozytor, pianista i etnograf muzyczny.

Joseph Canteloube

Imię i nazwisko	Marie-Joseph Canteloube de Malaret
Data i miejsce urodzenia	21 października 1879 Annonay
Pochodzenie	francuskie
Data i miejsce śmierci	4 listopada 1957 Grigny
Gatunki	muzyka poważna, muzyka ludowa
Zawód	kompozytor, pianista, etnomuzykolog

Życiorys

Uczył się gry na fortepianie u Amélie Doetzer w Paryżu^[1]. Następnie studiował kompozycję w Schola Cantorum de Paris u Vincenta d’Indy’ego^[1][3]. Prowadził działalność jako etnomuzykolog, podróżując po Francji i badając folklor muzyczny różnych regionów, z czasem całkiem zarzucił komponowanie^[3]. Opublikował m.in. zbiór Anthologie des chants populaires français (4 tomy, 1939–1944) oraz cieszące się dużą popularnością opracowanie pieśni z regionu owernijskiego Chants d’Auvergne (1923–1930)^[1]. Napisał także biografię Vincenta d’Indy’ego (wyd. Paryż 1949)^[1][2].

Ważniejsze kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[3][1])

Utwory orkiestrowe

• poemat symfoniczny Vers la princesse lointaine (1910–1911)
• Lauries (1929)
• Pièces françaises na fortepian i orkiestrę (1935)
• Poème na skrzypce i orkiestrę (1937)

Utwory kameralne

• Dans la montagne na skrzypce i fortepian (1904)
• Rustiques na obój, klarnet i fagot (1946)

Opery

• Le Mas, libretto kompozytora (1910–1913, wyst. Paryż 1929)
• Vercingétorix, libretto Étienne Clémentel i Joseph-Henri Louwyck (1930–1932, wyst. Paryż 1933)

Pieśni

• L’arada na głos solowy i fortepian (1922)
• Colloque sentimental na głos solowy i kwartet smyczkowy (1903)
• Eglogue d’automne na głos solowy i orkiestrę (1909)
• Au printemps na głos solowy i orkiestrę (1913)
• Triptyque na głos solowy i orkiestrę (1914)