Juliane Koepcke

Juliane Margaret Beate Koepcke, po ślubie Juliane Diller (ur. 10 października 1954 w Limie^[1]) – peruwiańsko-niemiecka biolog, prawnuczka niemiecko-polskiego chirurga Jana Mikulicza-Radeckiego, jedyna ocalała pasażerka samolotu należącego do peruwiańskich linii lotniczych Líneas Aéreas Nacionales S.A., który 24 grudnia 1971 rozpadł się na skutek uderzenia pioruna około 3 km nad ziemią. Samolot Lockheed L-188 Electra startował z Limy do Pucallpy^[2].

Juliane Koepcke

Pełne imię i nazwisko	Juliane Margaret Beate Koepcke
Data i miejsce urodzenia	10 października 1954 Lima
Zawód, zajęcie	biolog
Alma Mater	Uniwersytet Chrystiana Albrechta w Kilonii
Rodzice	Maria Koepcke
Odznaczenia

Katastrofa lotu LANSA-508

Osobny artykuł: Katastrofa lotu LANSA 508.

Juliane Koepcke, wówczas 17-letnia, wraz z matką (Marią Koepcke) znajdowała się na pokładzie samolotu, który został trafiony piorunem, a następnie rozpadł się na kawałki. Juliane została wyrzucona z fotelem, przypięta pasem bezpieczeństwa^[2]. Doznała złamania obojczyka, urazu oka i zranienia ręki, w której to ranie zalęgły się po kilku dniach owady^[2]. Po odzyskaniu przytomności zaczęła szukać pomocy, którą otrzymała po 10 dniach. W artykule dla CNN powiedziała, że odnalazła się dzięki informacjom od ojca, który tłumaczył jej jako dziecku, że należy podążać w dół za strumieniami, które w końcu wpłyną do większej rzeki. Po drodze odnalazła resztki samolotu i trzy kobiety, które nie przeżyły upadku, przytwierdzone nadal do foteli^[2]. Po dotarciu do rzeki natrafiła na obozowisko drwali, którym po hiszpańsku wyjaśniła, co się stało. Opatrzyli jej rany i dali jedzenie, a następnego dnia^[3] przetransportowali do najbliższego miasta^[2].

Wystąpiła w filmie dokumentalnym pt. Skrzydła nadziei^[4], a swoje przeżycia także opisała w książce Kiedy spadłam z nieba^[5]. Po katastrofie była często odwiedzana przez dziennikarzy. Otrzymywała również setki listów; niektóre były zaadresowane po prostu Juliane, Peru, a jednak docierały do Koepcke. W 2009 przekazała w artykule dla CNN, że jej wspomnienia odżywają z każdą katastrofą lotniczą (artykuł ukazał się kilkanaście dni po katastrofie lotu Air France 447)^[3]:

Po prostu mnie to przeraża. Mam jedynie nadzieję, że dla tych ludzi na pokładzie wszystko poszło szybko.

Wykształcenie

Koepcke po katastrofie przeprowadziła się do Niemiec. Podobnie jak rodzice, studiowała biologię na Uniwersytecie Chrystiana Albrechta w Kilonii, studia ukończyła w 1980^[6]. Otrzymała doktorat na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium i wróciła do Peru celem prowadzenia badań teriologicznych; jej specjalizacją były nietoperze^[6]. Opublikowała swoją pracę doktorską Ecological study of a bat colony in the tropical rain forest of Peru, w 1987^[7].

Juliane Koepcke w 1989 poślubiła Ericha Dillera, specjalistę od pasożytniczych os^[8], i zmieniła nazwisko na Juliane Diller. Podjęła pracę w Zoologische Staatssammlung w Monachium^[2]. Jej autobiografia, Als ich vom Himmel fiel (Kiedy spadłam z nieba), ukazała się 10 marca 2011 nakładem Piper Verlag^[9]; w 2011 otrzymała za nią międzynarodową nagrodę literacką „Corine”^[10]. W 2021 odznaczona Krzyżem Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec.

Zobacz też

• Nicholas Alkemade
• Vesna Vulović