Jurij Wernydub

Jurij Mykołajowycz Wernydub, ukr. Юрій Миколайович Вернидуб, ros. Юрий Николаевич Вернидуб, Jurij Nikołajewicz Wiernidub (ur. 22 stycznia 1966 w Żytomierzu) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, a wcześniej pomocnika, trener piłkarski.

Jurij Wernydub

Юрій Вернидуб

Pełne imię i nazwisko	Jurij Mykołajowycz Wernydub
Data i miejsce urodzenia	22 stycznia 1966 Żytomierz
Wzrost	180 cm
Pozycja	obrońca/pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1983–1984 Spartak Żytomierz 68 (5) 1987 Kołos Nikopol 33 (4) 1988 Dnipro Dniepropetrowsk 0 (0) 1988 Prykarpattia Iwano-Frankowsk 21 (1) 1989–1992 Metałurh Zaporoże 93 (5) 1993–1994 Chemnitzer FC (amatorzy) 19 (1) 1993–1994 Chemnitzer FC 7 (0) 1994–1996 Torpedo Zaporoże 76 (11) 1997–2000 Zenit Petersburg 84 (2) W sumie: 401 (29)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2001–2007 Metałurh Zaporoże (asystent) 2007 Metałurh Zaporoże (p.o.) 2007–2009 Metałurh Zaporoże (asystent) 2010–2011 Zoria Ługańsk (asystent) 2011–2012 Zoria Ługańsk (p.o.) 2012–2019 Zoria Ługańsk 2019–2020 Szachcior Soligorsk 2020–2022 Sheriff Tyraspol
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

W 1983 rozpoczął karierę piłkarską w miejscowym klubie Spartak Żytomierz. W 1987 został piłkarzem Kołosu Nikopol, skąd w następnym roku przeszedł do Dnipra Dniepropetrowsk. Widząc małe szanse przebić się do podstawowej jedenastki Dnipra już w kwietniu przeniósł się do Prykarpattia Iwano-Frankowsk. Od 1989 bronił barw Metałurha Zaporoże. W 1993 wyjechał do Wschodnich Niemiec, gdzie występował w amatorskim i pierwszym zespołach klubu Chemnitzer FC. Latem 1994 powrócił do Ukrainy, podpisując kontrakt z Torpedo Zaporoże. W 1997 został zaproszony do Zenitu Petersburg, w którym w 2000 zakończył karierę piłkarską.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery zawodniczej powrócił do Metałurha Zaporoże, w którym pomagał trenować klub, a od sierpnia do września 2007 pełnił obowiązki głównego trenera. Potem dalej pracował w sztabie szkoleniowym Metałurha. W grudniu 2009 razem z Anatolijem Czancewym przeniósł się do Zorii Ługańsk^[1]. 27 listopada 2011 po dymisji Czancewa przyjął obowiązki głównego trenera^[2]. Po wykonania zadania kontynuacji gry w Premier-lidze 3 maja 2012 pozbył się przystawki p.o.^[3]. 31 maja 2019 za obopólną zgodą kontrakt został rozwiązany^[4]. 7 listopada 2019 stał na czele Szachciora Soligorsk^[5].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• zdobywca Pucharu Rosji: 1999
• finalista Pucharu Intertoto: 2000

Sukcesy indywidualne

• 9. miejsce w klasyfikacji strzelców Mistrzostw Ukrainy: 1996