Justin Francis Rigali

Justin Francis Rigali (ur. 19 kwietnia 1935 w Los Angeles) – amerykański duchowny katolicki, dyplomata watykański, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, emerytowany arcybiskup Filadelfii, kardynał.

Justin Francis Rigali

Kardynał prezbiter
Verbum caro factum est Słowo stało się ciałem
Kraj działania	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	19 kwietnia 1935 Los Angeles
Arcybiskup Filadelfii
Okres sprawowania	2003–2011
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	25 kwietnia 1961
Nominacja biskupia	8 czerwca 1985
Sakra biskupia	14 września 1985
Kreacja kardynalska	21 października 2003 Jan Paweł II
Kościół tytularny	S. Prisca

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	14 września 1985
Miejscowość	Albano Laziale
Miejsce	Katedra św. Pankracego
Konsekrator	Jan Paweł II
Współkonsekratorzy	Eduardo Martínez Somalo Achille Silvestrini
Konsekrowani biskupi Edward Braxton 17 maja 1995 John Gaydos 27 sierpnia 1997 Michael Sheridan 3 września 1997 Joseph Naumann 3 września 1997 Timothy Dolan 15 sierpnia 2001 Robert Hermann 12 grudnia 2002 Lawrence Brandt 4 marca 2004 Joseph Cistone 28 lipca 2004 Joseph McFadden 28 lipca 2004 Kevin Rhoades 9 grudnia 2004 Daniel Thomas 26 lipca 2006 Richard Stika 19 marca 2009 John Barres 30 lipca 2009 Timothy Senior 31 lipca 2009 Joseph Bambera 26 kwietnia 2010 John Joseph McIntyre 6 sierpnia 2010 Michael Joseph Fitzgerald 6 sierpnia 2010 Mark Bartchak 19 kwietnia 2011
Współkonsekrowani biskupi Francesco Gioia 5 kwietnia 1990 Edward Nowak 5 kwietnia 1990 Giacinto Berloco 5 kwietnia 1990 Erwin Josef Ender 5 kwietnia 1990 Jean-Louis Tauran 6 stycznia 1991 Vinko Puljić 6 stycznia 1991 Marcello Costalunga 6 stycznia 1991 Osvaldo Padilla 6 stycznia 1991 Francisco Javier Errázuriz Ossa 6 stycznia 1991 Bruno Pius Ngonyani 6 stycznia 1991 Francis Emmanuel Okobo 6 stycznia 1991 Andrea Gemma 6 stycznia 1991 Joseph Habib Hitti 6 stycznia 1991 Jacinto Guerrero Torres 6 stycznia 1991 Alvaro del Portillo 6 stycznia 1991 Julián Herranz Casado 6 stycznia 1991 Bruno Bertagna 6 stycznia 1991 Lorenzo Baldisseri 7 marca 1992 Diego Causero 6 stycznia 1993 Charles Palmer-Buckle 6 stycznia 1993 Elio Sgreccia 6 stycznia 1993 Henryk Tomasik 6 stycznia 1993 Henry Mansell 6 stycznia 1993 Jan Kopiec 6 stycznia 1993 Alojzij Uran 6 stycznia 1993 Luigi Sposito 6 stycznia 1993 Norbert Strotmann 6 stycznia 1993 Elmo Noel Joseph Perera 6 stycznia 1993 Csaba Ternyák 6 stycznia 1993 Edward Clark 26 marca 2001 James Green 6 września 2006

Życiorys

Pochodzi z wielodzietnej, religijnej rodziny; z sześciorga rodzeństwa jeden z braci został jezuitą, a siostra zakonnicą. Studiował filozofię i teologię w seminarium w Los Angeles, San Fernando i Camarillo, przyjął święcenia kapłańskie z rąk kardynała Jamesa McIntyre w Los Angeles 25 kwietnia 1961. Wkrótce wyjechał na dalsze studia do Rzymu; obronił doktorat z prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim (1964), otrzymał także dyplom watykańskiej szkoły dyplomatycznej (Papieskiej Akademii Kościelnej, 1966). Latem 1964 na krótko powrócił do Los Angeles, gdzie pracował jako duszpasterz w parafii św. Magdaleny w Pomonie. W listopadzie 1964 podjął pracę w sekcji anglojęzycznej watykańskiego Sekretariatu Stanu.

Pełnił m.in. funkcję sekretarza nuncjatury na Madagaskarze oraz w delegaturach apostolskich na Reunionie i Mauritiusie. W lutym 1970 został szefem sekcji anglojęzycznej Sekretariatu Stanu. Jako tłumacz języka angielskiego towarzyszył kolejnym papieżom Pawłowi VI i Janowi Pawłowi II w ich podróżach zagranicznych. Niezależnie od tych funkcji przez wiele lat był kapelanem sióstr karmelitanek w klasztorze św. Józefa w Rzymie; nosi tytuły kapelana Jego Świątobliwości (1967) i prałata honorowego (1980).

W czerwcu 1985 został mianowany arcybiskupem tytularnym Volsinium, jednocześnie rektorem Papieskiej Akademii Kościelnej; sakry biskupiej udzielił mu Jan Paweł II 14 września 1985 w Albano Laziale. W grudniu 1989 został powołany na sekretarza Kongregacji ds. Biskupów, a w styczniu 1990 na sekretarza Kolegium Kardynalskiego. Prowadził również działalność duszpasterską w rzymskich parafiach i seminariach. W styczniu 1994 został mianowany arcybiskupem metropolitą St. Louis, a w lipcu 2003 – arcybiskupem metropolitą Filadelfii^[1]. Uczestniczył w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, w tym poświęconej Kościołowi w Ameryce jesienią 1997.

21 października 2003 papież Jan Paweł II kreował go kardynałem prezbiterem, z tytułem S. Prisca^[2].

19 lipca 2011 papież Franciszek przyjął dymisję Rigaliego, a jego następcą został Charles Chaput^[3]. Oficjalnym powodem było osiągnięcie wieku emerytalnego, nieoficjalnie jednak wpływ na decyzję miało tuszowanie przez Rigaliego przypadków pedofilii w Kościele^[4][5].

Uczestnik konklawe 2005 i konklawe 2013 roku. 19 kwietnia 2015 w związku z ukończeniem 80 lat utracił prawo do czynnego udziału w przyszłych konklawe.