Kaja Kallas

Kaja Kallas (ur. 18 czerwca 1977 w Tallinnie^[1]) – estońska polityczka i prawniczka, parlamentarzystka krajowa, posłanka do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji (2014–2018), przewodnicząca Estońskiej Partii Reform (2018–2024), premier Estonii (2021–2024), wiceprzewodnicząca Komisji Europejskiej oraz wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa (od 2024).

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Okres ...

Córka Siima Kallasa. W 1995 zdała egzamin maturalny, w 1999 ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie w Tartu, odbyła też studia podyplomowe w Estonian Business School. Od 1996 pracowała zawodowo jako asystentka dyrektora teatru, później w zawodach prawniczych. Uzyskała uprawnienia adwokata, praktykując w kancelariach adwokackich. W 2010 wstąpiła do Estońskiej Partii Reform. W wyborach w 2011 z listy tego ugrupowania uzyskała mandat posłanki do Riigikogu XII kadencji^[1]. W wyborach europejskich w 2014 z ramienia liberałów została wybrana do Europarlamentu VIII kadencji^[2].

W kwietniu 2018 została nową przewodniczącą swojego ugrupowania^[3]. We wrześniu 2018 zrezygnowała z mandatu eurodeputowanej^[4]. W wyborach w 2019 kierowana przez nią partia odniosła zwycięstwo, a Kaja Kallas ponownie uzyskała mandat posłanki do krajowego parlamentu^[5]. Jako liderka największej partii otrzymała misję utworzenia nowego rządu, nie uzyskała jednak poparcia większości deputowanych^[6].

Prezydent Kersti Kaljulaid ponownie powierzyła jej misję stworzenia gabinetu w styczniu 2021, gdy Jüri Ratas podał się do dymisji z funkcji premiera^[7]. Kierowana przez nią formacja zawiązała koalicję z Estońską Partią Centrum. 25 stycznia 2021 Riigikogu większością 70 głosów zaaprobowało jej kandydaturę na premiera^[8]. Rząd Kai Kallas rozpoczął urzędowanie następnego dnia, gdy dokonano zaprzysiężenia jego członków^[9].

W czerwcu 2022 na jej wniosek ministrowie z Estońskiej Partii Centrum zostali odwołani^[10]. Jej ugrupowanie doprowadziło następnie do zawiązania nowej koalicji z udziałem partii Isamaa i Partii Socjaldemokratycznej. W konsekwencji 14 lipca 2022 rząd podał się do dymisji, a tego samego dnia prezydent Alar Karis powierzył Kai Kallas misję sformowania nowego gabinetu^[11]^[12]. Następnego dnia parlament większością 52 głosów zatwierdził ją na urzędzie premiera^[13]. Nowy rząd rozpoczął funkcjonowanie 18 lipca 2022^[14]^[15].

W 2023 odbyły się kolejne wybory, w których jej ugrupowanie zwiększyło swoje poparcie (otrzymując 31,2% głosów)^[16]; Kaja Kallas ponownie została wybrana na deputowaną^[17]. Estońska Partia Reform zawarła tym razem koalicję z SDE i partią Estonia 200. 12 kwietnia 2023 Riigikogu zatwierdziło ją na funkcji premiera^[18]. Członkowie jej trzeciego gabinetu zostali zaprzysiężeni przez prezydenta 17 kwietnia tego samego roku^[19].

W 2024 znalazła się na liście osób poszukiwanych w Rosji na podstawie przepisów karnych; polityk uznała, że jest to reakcja na wspieranie przez nią Ukrainy w czasie zapoczątkowanej w 2022 rosyjskiej inwazji^[20]. W czerwcu tego samego roku Rada Europejska uzgodniła jej nominację na stanowisko wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa^[21]. W związku z tą decyzją 15 lipca 2024 złożyła dymisję kierowanego przez siebie rządu^[22]. Zakończyła urzędowanie 23 lipca tegoż roku, gdy został zaprzysiężony nowy gabinet kierowany przez Kristena Michala^[23]. Odeszła także z funkcji przewodniczącej partii^[24]. Kadencję w nowej KE kierowanej przez Ursulę von der Leyen rozpoczęła 1 grudnia 2024; objęła w niej również funkcję wiceprzewodniczącej^[25].

Życiorys

Odznaczenia

Przypisy

Wikiwand - on