Kamiennik Wielki

Kamiennik Wielki (niem. Groß Stobayn) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Milejewo na Wysoczyźnie Elbląskiej w pobliżu drogi krajowej nr .

Kamiennik Wielki

wieś
Zabytkowy dom podcieniowy
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	elbląski
Gmina	Milejewo
Liczba ludności (2022)	514[1]
Strefa numeracyjna	55
Kod pocztowy	82-316[2]
Tablice rejestracyjne	NEB
SIMC	0152550
Położenie na mapie gminy Milejewo Kamiennik Wielki
Położenie na mapie Polski Kamiennik Wielki
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Kamiennik Wielki
Położenie na mapie powiatu elbląskiego Kamiennik Wielki
54°11′13″N 19°32′45″E[3]

Nazwa

Niemiecka nazwa Stobayn prawdopodobnie wywodzi się z języka staropruskiego od słowa stabis oznaczająca kamień. Przed wojną funkcjonowały 3 warianty niemieckiej nazwy miejscowości: Groß Stobayn, Groß Stoboy, Groß Stoboi^[4].

Historia[4]

Na terenie wsi istniała staropruska osada Pogezan. Według badaczy niemieckich (C.E. Rhode) założona przez komtura elbląskiego Ludwika von Schupfa, ale nie ma na to dokumentów. Pierwsza wzmianka z 28 sierpnia 1320, kiedy komtur elbląski Heinrich von Isenberg potwierdził, że Helmich kupił sołectwo Stobayn z 70 włók ziemi założone przez Gerharda von Horsdorff. Młyn wodny nad strumieniem Rogowo zbudowany został w czasach krzyżackich. W trakcie wojny trzynastoletniej z nadania polskiego króla przekazano wieś klasztorowi brygidek z Elbląga. W 1521 roku w obliczu opuszczenia miasta przez zakon wieś wróciła w posiadanie Elbląga. Na styku z Pomorską Wsią zbudowano młyn papierniczy. Z drewna z pobliskich lasów w latach 1570-1571 zbudowano galeon Zygmunta Augusta. Ze względu na uczęszczany trakt biegnący przez wieś powstała karczma. Wieś okręgu sędziego ziemskiego Elbląga w XVII i XVIII wieku^[5].

Po pierwszym rozbiorze Polski wieś należała do Królestwa Prus. W 1820 roku wieś miała 65 włók ziemi i 12 gospodarstw. W tym roku zbudowano też budynek szkolny. W latach 1848–1850 przeprowadzono separację, czyli rozdzielenie i scalanie gruntów. W wyniku tego gospodarka wspólnotową gospodarkę gminną zastąpiła własność, gdzie każdy właściciel otrzymał swoją działkę.

W 1894 roku odbywały się w okolicy manewry wojskowe. W ich trakcie 10 września wieś odwiedził cesarz Wilhelm II. Ponownie przejeżdżał on przez wieś 2 czerwca 1899 roku. 9 października 1921 roku odsłonięto pomnik żołnierzy poległych w I wojnie światowej. Został zniszczony po 1945 roku.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.

Gospodarka

We wsi przeważają działalności z zakresu przetwórstwa przemysłowego, budownictwa, handlu hurtowego i naprawy pojazdów. Większość firm stanowią mikroprzedsiębiorstwa^[6].

Demografia

Ludność^[4][6]

• 1820 – 300 mieszkańców
• 1875 – 435 mieszkańców^[7]
• 1894 – 550 mieszkańców
• 1925 – 533 mieszkańców
• 1998 – 546 mieszkańców
• 2011 – 558 mieszkańców

W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony. Więcej informacji

Struktura płci (2011)^[6]

• Kobiety: 49,1%
• Mężczyźni: 50,9%

Struktura wiekowa (2011)^[6]

• Przedprodukcyjny: 21,0%
• Produkcyjny: 69,0%
• Poprodukcyjny: 10,0%

Zabytki

• obszerny dom podcieniowy z 1787 roku^[8][4]

Zobacz też

• Milejewo
• Pomorska Wieś