Karl Seidl

Karl Seidl, także Carl Seidl (ur. 13 marca 1858 w Mährisch Schönberg, zm. 10 czerwca 1936 w Wiedniu) – austriacki architekt, pracował głównie w okolicach miasta Opatjia (dawn. Abazzia), ale zaprojektował również liczne budynki w Łodzi^[1][2].

Karl Seidl

Carl Seidl

Data i miejsce urodzenia	13 marca 1858 Šumperk
Data i miejsce śmierci	10 czerwca 1936 Wiedeń
Narodowość	austriacka
Alma Mater	Politechnika Federalna w Zurychu, Akademia Sztuk Pięknych w Wiedniu
Dziedzina sztuki	architektura
Epoka	historyzm

Życiorys

Karl Seidl był synem fabrykanta Ignaza Seidla. Studiował na Szwajcarskiej Politechnice Federalnej w Zurychu pod kierunkiem Johannsa Schena i Gottfrieda Kinkela oraz w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Theophila Hansena. Seidl z powodzeniem brał udział w konkursach, m.in. otrzymał wyróżnienia za projekty parlamentów w Budapeszcie (1882) i Bukareszcie (1893). Architekt specjalizował się w budowie willi dla zamożnych przedstawicieli arystokracji na półwyspie Istria, ale jego realizacje można spotkać także w Šumperku i Łodzi. Seidl był członkiem Wiener Künstlerhaus(inne języki) i Wiener Künstlergesellschaft Alte Welt. Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, w tym mały złoty medal państwowy za Willę Frappart w Lovranie (1911). Inne jego znane budynki w regionie to Willa Ransonnet (1910) i Willa Biedermann w Opatji^[2][1], a także willa barona Schmidta-Zabierowa w Volosce i dom Paula Tomasica. Ponadto zaprojektował kościół ewangelicki w Opatji i ratusz w Yolosce^[3] oraz Grand Hotel Riviera(inne języki) (1909) w Puli^[4].

Jego realizacje w Łodzi to:

• przypuszczalnie Willa Józefa Richtera (1898),
• Pałac Juliusza Kindermanna (1907),
• Pałac Gustawa Adolfa Kindermanna (1911)^[3]

Pałac Gustawa Adolfa Kindermanna w Łodzi

Grand Hotel Riviera w Puli