Karol Bartoszewski

Karol Bartoszewski (ur. 23 listopada 1837 w Jarosławiu, zm. 12 listopada 1901 w Jarosławiu) – jarosławski notariusz, burmistrz miasta, radny Rady powiatu (1875–1891).

Karol Bartoszewski

Bończa
Data i miejsce urodzenia	23 listopada 1837 Jarosław
Data i miejsce śmierci	12 listopada 1901 Jarosław
Żona	Aniela z Przestrzelskich
Dzieci	dwóch synów

Karol Bartoszewski

Data urodzenia	23 listopada 1837
Data śmierci	12 października 1901
Burmistrz Jarosławia
Okres	od 13 stycznia 1876 do 12 stycznia 1889
Przynależność polityczna	PPSD
Poprzednik	Gustaw Adolf Weiss
Następca	Ferdynand Pawlikowski (jako naczelnik)

Życiorys

Pochodził z zubożałej rodziny szlacheckiej. Z wykształcenia prawnik, wykonywał zawód notariusza.

W 1873 został członkiem Rady miejskiej (asesorem) oraz wiceburmistrzem, a w 1876 burmistrzem. W latach 1885–1891 był wicemarszałkiem powiatu, a także posłem z okręgu Jarosław-Rzeszów do Rady Państwa w Wiedniu (w latach 1870–1879 i 1884–1891) oraz w latach 1870–1876 i 1888–1889 posłem do Sejmu Krajowego. W 1875 Rada Miasta przyznała mu tytuł honorowego obywatela Jarosławia. Był także burmistrzem Turki i honorowym obywatelem tego miasta. Był człowiekiem ogólnie znanym, niezależnym finansowo, z przekonania demokratą. Posiadał duże doświadczenie administracyjne i parlamentarne. Prowadził śmiałą politykę inwestycyjną.

Jego ożywiona działalność polityczna i liczne kontakty z ówczesną klasą rządową zaowocowały korzyściami dla Jarosławia decyzjami: przejęciem finansowania Szkoły Realnej przez budżet państwa i bezprocentową pożyczką na budowę koszar wojskowych przy ulicy Krakowskiej i na Giergoncie. W 1884 wybudowana została szkoła na przedmieściu Dolnoleżańskim oraz w latach 1885–1886 szkoła ludowa męska przy placu Bursy (obecnie plac ks. Piotra Skargi) a w latach 1887–1888 zakupiony i odbudowany został budynek szkoły pojezuickiej dla dziewczyn. Uzupełnieniem inwestycji oświatowych utrzymywanie przez miasto od 1877 szkoły koszykarskiej i od 1880 szkoły przemysłowej. Za jego kadencji zakończono budowę ulicy Kolejowej (obecnie Słowackiego), przebudowano ulicę Badeniego (obecnie Przemyska) oraz rozpoczęto budowę ulic: Poniatowskiego i Kraszewskiego. W 1884 przebudowano most na Sanie. Decydujące znaczenie dla finansów miejskich miała decyzja o nabyciu prawa propinacji od hr. Wilhelma Siemińskiego-Lewickiego. W 1880 propinację oddano w ręce prywatne, co spowodowało zmniejszenie dochodów miasta i wzrosły opłaty czynszowe. Wobec faktu deficytu w 1889 namiestnictwo podjęło decyzję o rozwiązaniu Rady Miejskiej i jego odwołaniu. Zmarł 12 listopada 1901 w Jarosławiu^[1].