Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Karolina Tymińska
polska lekkoatletka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Karolina Tymińska (ur. 4 października 1984 w Świebodzinie) – polska lekkoatletka specjalizująca się w wielobojach.
Brązowa medalistka mistrzostw świata 2011 w Daegu (po dyskwalifikacji Tatiany Czernowej)[1] Uczestniczka igrzysk olimpijskich – w 2008 roku zajęła siódme miejsce[2], w 2012 nie ukończyła siedmioboju. Cztery razy startowała w mistrzostwach świata, a trzy razy w mistrzostwach Europy. Reprezentantka Polski w zawodach pucharu Europy w wielobojach oraz drużynowym czempionacie Starego Kontynentu. W rankingu Track & Field News w 2008 zajęła szóstą lokatę[3]. Wielokrotna medalistka mistrzostw Polski seniorów (także edycji halowych).
Remove ads
Kariera
Podsumowanie
Perspektywa
W międzynarodowych zawodach zadebiutowała w 2001 na mistrzostwach świata juniorów młodszych, a w 2002 roku zajęła odległe miejsce podczas pucharu Europy w wielobojach. Na początku 2005 uplasowała się na ósmym miejscu halowych mistrzostw Europy, a latem nie ukończyła rywalizacji w siedmioboju na czempionacie Starego Kontynentu młodzieżowców. Na mistrzostwach Europy w Göteborgu startowała w dwóch konkurencjach – w skoku w dal zajęła odległe miejsce w eliminacjach i nie awansowała do finału, a w siedmioboju nie ukończyła już pierwszej konkurencji[4]. Kolejny sezon zaczęła od siódmego miejsca halowych mistrzostw Europy. Na piętnastej lokacie uplasowała się w klasyfikacji końcowej siedmioboju na mistrzostwach świata. W 2008 była szósta na halowych mistrzostwach świata oraz uplasowała się na siódmym miejscu igrzysk olimpijskich w Pekinie po dyskwalifikacji Ukrainki Ludmyły Błonśkiej[2]. Po zajęciu w marcu 2009 piątej lokaty na halowym czempionacie Starego Kontynentu znalazła się w czerwcu w składzie polskiej reprezentacji, która w Szczecinie sięgnęła po pierwsze w historii zwycięstwo w pucharze Europy w wielobojach[5]. Nie ukończyła rywalizacji wieloboistek na mistrzostwach świata w Berlinie. W 2010 była szósta podczas halowych mistrzostw globu oraz piąta na mistrzostwach Europy. Tuż za podium – na czwartej lokacie – ukończyła czempionat Europy w hali (2011)[6]. Początkowo także na czwartym miejscu uplasowała się w sezonie letnim podczas mistrzostw świata w Daegu[7] – po latach przyznano jej brązowy medal po dyskwalifikacji Tatiany Czernowej[1]. Zwyciężyła w plebiscycie dziennika „Sport” i Polskiego Związku Lekkiej Atletyki na najlepszą polską lekkoatletkę sezonu 2011 zdobywając prestiżowe Złote Kolce[8]. Z powodu kontuzji musiała opuścić pierwszą część sezonu letniego 2012. Jako pierwsza polska lekkoatletka wygrała superligę wielobojowego Pucharu Europy (2013), w łącznej klasyfikacji IAAF Combined Events Challenge za 2013 r. zajęła 4. miejsce (18995 pkt.).
Remove ads
Osiągnięcia
Międzynarodowe
Mistrzostwa Polski
Remove ads
Rekordy życiowe
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads