Kazimierz Imieliński

Kazimierz Mikołaj Imieliński (ur. 6 grudnia 1929 w Dąbrowie Górniczej, zm. 16 lipca 2010) – polski lekarz seksuolog, seksuolog kliniczny, profesor nauk medycznych, wieloletni kierownik Zakładu Seksuologii i Patologii Więzi Międzyludzkich Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie, założyciel Polskiej Akademii Medycyny, Akademii Wiedzy Seksualnej.

Kazimierz Mikołaj Imieliński

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1929 Dąbrowa Górnicza
Data śmierci	16 lipca 2010
Alma Mater	Akademia Medyczna w Krakowie
Doktorat	1963[1]
Habilitacja	1971[1] Akademia Medyczna w Krakowie
Uczelnia
Odznaczenia
Order Odrodzenia Polski

Życie i działalność

W czasie okupacji hitlerowskiej Kazimierz Imieliński uczęszczał do szkoły powszechnej, do 14 roku życia pracował przymusowo jako pomocnik ślusarza. W 1949 ukończył Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Waleriana Łukasińskiego w Dąbrowie Górniczej.

W 1954 r. uzyskał dyplom lekarski na Akademii Medycznej w Krakowie. W latach 1955–1959 pracował w III Klinice Chorób Wewnętrznych Śląskiej Akademii Medycznej w Bytomiu, a w latach 1959-1962 korzystał ze stypendium naukowego Min. Zdrowia w Klinice Chorób Psychicznych Akademii Medycznej w Gdańsku. Następnie w latach 1962-1966 był zatrudniony na stanowiskach st. asystenta i adiunkta w Zakładzie Higieny Psychicznej i Psychiatrii Dziecięcej PAN w Warszawie^[1]. W 1963 komisja powołana przez Studium Doskonalenia Kadr Lekarskich w Warszawie nadała Imielińskiemu po raz pierwszy w Polsce tytuł specjalisty seksuologa, w 1971 przeprowadził pierwszy przewód habilitacyjny z seksuologii (w Akademii Medycznej w Krakowie)^[2]. W 1973 Kazimierz Imieliński zorganizował pierwszą w kraju akademicką placówkę seksuologiczną – Zakład Seksuologii w Akademii Medycznej w Krakowie, a w 1981 r. Zakład Seksuologii i Patologii Więzi Międzyludzkich warszawskiego Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego (dziś CMKP – Zakład Psychosomatyki, Seksuologii i Patologii Więzi Międzyludzkich).

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

Postanowieniem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego z 20 października 2003 "w uznaniu wybitnych zasług dla rozwoju medycyny, za osiągnięcia w pracy naukowej, za działalność publiczną i społeczną" został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski^[3], który mu wręczono 29 stycznia 2004^[4]. Wcześniej, 9 września 1997, odznaczony był Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą tego samego orderu "w uznaniu wybitnych zasług w działalności na rzecz Towarzystwa Rozwoju Rodziny, za osiągnięcia w pracy naukowej, badawczej i zawodowej"^[5].

Posiadał 56 doktoratów honoris causa^[6], nadanych przez uczelnie z 24 państw, na czterech kontynentach. Był honorowym profesorem 18 zagranicznych uniwersytetów^[6], posiadał 96 krzyży, orderów i medali nadanych mu w 26 państwach^{[potrzebny przypis]} – m.in. w 1996 roku z rąk prezydenta Grecji Constantine Stefanopulosa otrzymał Medal Hipokratesa za stworzenie nowego kierunku – medycyny uniwersalistycznej (łączy ona różne metody medyczne pochodzące z Zachodu z tradycyjnymi sposobami leczenia ze Wschodu).

Za swoje wyjątkowe zasługi Kazimierz Imieliński był trzykrotnie nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla^[7].

Był żonaty, miał dwóch synów, również lekarzy.

Publikacje

• Życie seksualne – Psychohigiena Warszawa 1965, Państwowy Zakład Wydaw. Lekarskich
• Zboczenie płciowe Warszawa 1970, PZWL
• Zaburzenia psychoseksualne Warszawa 1971, PZWL
• Erotyzm, Warszawa 1970, PWN
• Życie intymne człowieka – Psychofizjologia Warszawa 1974, PZWL
• Miłość i seks 1980, Instytut Wydawniczy CRZZ
• Człowiek i seks Warszawa 1985, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych
• Zarys seksuologii i seksiatrii^[8] Warszawa 1986, PZWL, ISBN 83-200-1047-0
• Medycyna i seks «Historia i współczesność» Warszawa 1987, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych ISBN 83-202-0606-5
• Kobieta i seks 1989
• Seksuologia – Mitologia, Historia, Kultura Warszawa 1989, PWN, ISBN 83-01-07894-4
• Seksiatria, tom I: Psychofizjologia seksualna; tom II: Patologia seksualna Warszawa 1990, PWN
• Sekrety Seksu Warszawa 1990, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, ISBN 83-202-0802-5
• Manowce seksu – prostytucja Łódź 1990, Wyd. Res Polonia, ISBN 83-85063-07-2
• Drogi i bezdroża seksu 1990
• Intymne niedyskrecje Łódź 1991, Wyd. Res Polonia
• Medycyna seksualna (II tomy) cz. 1 Mitologia i historia; cz. 2 Patologia i profilaktyka Warszawa 1992, Wyd. Polczek

Publikacje zbiorowe i wspólne

• Seksuologia kliniczna (red. z Tadeuszem Bilikiewiczem) Warszawa 1974, PZWL
• Seksuologia społeczna – wybrane zagadnienia, wyd. I: Warszawa 1974, PWN; wyd. II rozszerzone pod tyt. Seksuologia społeczna. Zagadnienia psychospołeczne, Warszawa 1977, PWN, wyd. III: Warszawa 1984, PWN, ISBN 83-01-04875-1
• Seksuologia kulturowa wyd I: Warszawa 1980, Państwowe Wydawnictwo Naukowe; wyd. II: Warszawa 1984, PWN, ISBN 83-01-01802-X (autorzy rozdziałów: Kazimierz Imieliński, Igor S. Kon, Anna Zadrożyńska, Marian Filar, Leszek Lernell, Mikołaj Kozakiewicz)
• Seksuologia biologiczna Warszawa 1985, Państwowe Wydawnictwo Naukowe
• Seksuologia – Zarys encyklopedyczny Warszawa 1985, PWN, ISBN 83-01-04824-7
• Przekleństwo Androgyne. Transseksualizm: mity i rzeczywistość (ze Stanisławem Dulko) Warszawa 1988, PWN, ISBN 83-01-07821-9
• Apokalipsa płci 1989, Wydawnictwo Glob
• Seksuolodzy – od muzyki do chirurgii (z Christianem Imielińskim) Warszawa 1997, Wyd. Polska Akademia Wiedzy Seksuologicznej