Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Klelia Rachela Barbieri
włoska zakonnica, święta Kościoła katolickiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Klelia Rachela Barbieri (ur. 13 lutego 1847 w Budrie, dzielnicy San Giovanni in Persiceto[1], zm. 13 lipca 1870 w Bolonii[2]) – święta Kościoła katolickiego, włoska zakonnica, założycielka "minimitek" od św. Franciszka z Paoli, zgromadzenia Sióstr Mniejszych od Matki Bożej Bolesnej (wł. La congregazione delle "Suore Minime dell’Addolorata")[3].
Remove ads
Życiorys
Klelia (wł. Clelia) przyszła na świat w ubogiej rodzinie Giuseppe Barbieri i Hiacynty Nannetti. Mając 8 lat, podczas epidemii cholery w 1855 roku, straciła ojca. 17 czerwca 1858 przyjęła Pierwsza Komunię Świętą. Od tego dnia Krzyż Matki Boskiej Bolesnej inspirował jej duchowość.
W wieku 21 lat wspólnie z Teodorą Baraldi i Urszulą Donati założyła zgromadzenie zakonne, nazwane Instytutem Sióstr Mniejszych od Matki Boskiej Bolesnej. Zmarła na gruźlicę mając zaledwie 23 lata.
Remove ads
Głos
Śmierć Barbieri wkrótce zaowocowała niezwykłym i niewyjaśnionym zdarzeniem. Według relacji świadków od czasu do czasu słychać głos świętej, jak przyłącza się do śpiewanych przez mniszki pieśni, albo czyta Pismo Święte. Niekiedy słychać jej głos podczas mszy i kazań. Zjawisko to było opisywane w różnych parafiach, które odwiedzała, oraz w domach, w których znajduje się jej zakon. Niekiedy jej głosowi towarzyszyła muzyka harf[4].
Wielu świadków złożyło zeznania przed trybunałami kościelnymi badającymi cuda przed beatyfikacją Klelii (1968), potwierdzając pod przysięgą istnienie tego fenomenu[4].
Pierwsze odnotowane zdarzenie miało miejsce w 1871 roku.
Remove ads
Kult
Klelia została beatyfikowana przez Pawła VI 27 października w 1968[2], a kanonizowana przez Jana Pawła II 9 kwietnia 1989 roku[3].
Jej wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 13 lipca.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads