Kościół św. Walentego w Konopiskach

Kościół parafialny pw. św. Walentego – kościół parafialny pod wezwaniem św. Walentego w Konopiskach.

Kościół parafialny św. Walentego

nr rej. A/134/04 z dnia 30.12.2004[1]
kościół parafialny
Widok kościoła od strony południowej
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Miejscowość	Konopiska
Adres	Częstochowska
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Parafia św. Walentego w Konopiskach
Wezwanie	św. Walentego
Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie	św. Wincentego Krescencjusza (w ołtarzu głównym), św. Floriana (w ołtarzu), św. Walentego
Historia Data rozpoczęcia budowy 1902 Data zakończenia budowy 1908 Data poświęcenia 4 czerwca 1914
Dane świątyni Styl neogotyk Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież • wysokość wież 1 55 m Ołtarz • liczba ołtarzy • wezwania ołtarzy bocznych 3 św. Barbary oraz Najświętszej Maryi Panny Liczba naw 3 Organy • liczba głosów • liczba manuałów 25 2+P Dzwonnica • nazwa dzwonu zwarty Walenty, Wawrzyniec, Barbara
Położenie na mapie gminy Konopiska Kościół parafialny św. Walentego
Położenie na mapie Polski Kościół parafialny św. Walentego
Położenie na mapie województwa śląskiego Kościół parafialny św. Walentego
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego Kościół parafialny św. Walentego
50°43′39,4″N 19°00′36,5″E

Historia

15 lipca 1901 roku podjęto uchwałę o konieczności budowy nowego kościoła. W 1903 r. rozebrano pierwszy drewniany kościół z 1615 roku, gdyż mimo przeprowadzonych remontów uległ ruinie. Plac pod budowę ofiarowało Towarzystwo Akcyjne B. Hantke, właściciel majątku Konopiska. Powstał on w latach 1903–1910, staraniem ks. Antoniego Bludzińskiego i został wykończony przez jego następców: ks. Leona Stawickiego i ks. Henryka Kołakowskiego. Konsekracji dokonał biskup Stanisław Zdzitowiecki 4 czerwca 1914 r^[2].

6 lipca 2003 roku odbyła się uroczystość 100-lecia kościoła i konsekracja nowego ołtarza z umieszczeniem w nim relikwii św. Floriana.

Wnętrze i wyposażenie

Ołtarze

Ołtarz główny w stylu neogotyckim powstał w latach 1928–1930. Zdobią go figury św. Władysława, św. Kazimierza Królewicza i św. Stanisława Kostki wykonane przez Suchodolskiego z Sochaczewa. Grupę figur przedstawiającą uzdrowienie epileptyka przez św. Walentego wykonał Styczeń z Krakowa, a obraz św. Wawrzyńca częstochowski malarz B. Rutkowski.

Ołtarz boczny Najświętszej Maryi Panny powstał w 1921 roku. W ołtarzu umieszczono obraz Serca Pana Jezusa jako zasuwę. W następnym roku powstał drugi boczny ołtarz św. Barbary w tym samym stylu, z obrazem św. Józefa z Dzieciątkiem jako zasuwa ołtarzowa.

Ołtarze główny i boczne oraz ambonę z 1917 roku, zaprojektował i wykonał artysta rzeźbiarz z Częstochowy Antoni Małek.

Organy

Organy wykonała firma Rieger w Karniowie, w Czechosłowacji. 25 głosowy instrument ustawiono w kościele w 1928 roku. Zaproszeni na uroczystość poświęcenia częstochowscy muzycy Kowalski i Edward Mąkosza, wykonali na nich kilka utworów, oceniając je jako znakomicie wykonane, odpowiadające najnowszym wymogom techniki i uznali je za najlepsze w okolicy^[3].

Dyspozycja instrumentu:

Manuał I	Manuał II	Pedał
1. Mikstura 4-5 rzęd.	1. Pryncypał smyczkowy 8'	1. Pryncypbas 16'
2. Flet kwintowy 1 1/3'	2. Eolina 8'	2. Wiolon 16'
3. Flautino 2'	3. Vox coelestis 8'	3. Subbas 16'
4. Wiola 4'	4. Amabilis 8'	4. Cello 8'
5. Oktawa 4'	5. Flet koncertowy 8'	5. Oktawa 4'
6. Kwintadena 8'	6. Róg giemsowy 4'
7. Flet głęboki 8'	7. Flet rurkowy 4'
8. Salicjonał 8'	8. Tercya 1 3/5'
9. Gamba 8'	9. Kornet 3-4 rzęd.
10. Pryncypał 8'
11. Bourdon 16'

Dzwony

Na wieży wiszą 3 żeliwne dzwony z 1923 roku wykonane w Odlewni Żeliwa J.John w Łodzi. Mają tony: dis”, cis” i h’. Obecnie nie są używane^[4].

Galeria

• 
  Wnętrze
• 
  Ołtarz główny
• 
  Ołtarz boczny NMP
• 
  Ołtarz boczny św. Barbary

Zobacz też

• Lista najwyższych kościołów w Polsce