Konstancja Kerschenstein

Konstancja Kerschenstein, także Kerschensteinowa, de domo Czirenberg (ur. 6 października 1605 w Gdańsku, zm. 17 stycznia 1653) – mieszczka gdańska znana z talentów muzycznych, dzięki którym zwano ją „bałtycką Syreną”. Jedna z pierwszych kobiet w Polsce, które w XVI i XVII wieku zajmowały się przekładem.

Konstancja Kerschenstein

Imię i nazwisko urodzenia	Konstancja Czirenberg
Data i miejsce urodzenia	6 października 1605 Gdańsk
Data śmierci	17 stycznia 1653
Zawód, zajęcie	mieszczka, śpiewaczka

Życiorys

Urodziła się 6 października 1605^[1] roku w rodzinie Anny Schachmann^[2] i Johanna Zierenberga, przyszłego burmistrza Gdańska^[1]. Jej dziadem był Daniel Zierenberg^[3]. 15 sierpnia 1628 poślubiła starszego od siebie Zygmunta Kerschensteina, z którym miała troje dzieci: Ludwika (ur. 1629), Konstancję (1631) i Annę (1633)^[1].

Ceniona przez współczesnych za inteligencję i urodę, posługiwała się biegle paroma językami^[1][3]. Należała do pierwszych kobiet w Polsce, które w XVI i XVII wieku zajmowały się przekładem^[3]: tłumaczyła listy^[1][3] królowej Szwecji^[3] dla francuskiego dyplomaty Charles’a Ogiera^[1][3]. Była także uzdolniona muzycznie (grała na organach) i obdarzona dobrym głosem^[1][4], dzięki czemu zwano ją „bałtycką Syreną”^[4]. Dzięki swym talentom skupiała wokół siebie gdańską socjetę^[1], ale wieść o jej przymiotach – zapewne dzięki Władysławowi IV Wazie – dotarła także do Mediolanu, gdzie w 1626 roku wydano dedykowany jej zbiór muzycznych utworów religijnych pt. Flores praestantissimorum virorum autorstwa m.in. Francesco Rognoniego czy Vincenzo Pellegriniego^[4]. Dedykowano jej również poematy^[1]. Z kolei Charles Ogier poświęcił jej wiele miejsca w swoim Dzienniku, nazywając ją „najpiękniejszą niewiastą w Gdańsku”^[1] o „niezwykle pięknym głosie”^[4].

Zmarła 17 stycznia 1653 roku^[1].

W 2014 roku, nakładem wydawnictwa Muchomor, ukazała się książka dla dzieci autorstwa Anny Czerwińskiej-Rydel poświęcona postaci Kerschenstein pt. Bałtycka Syrena. Historia Konstancji Czirenberg^[5]. Publikacja została nominowana do nagrody polskiej sekcji IBBY „Książka Roku 2015”^[5].