Konstanty Górski (historyk)

Konstanty Górski (ur. 1826 w Górskich, zm. 2 stycznia 1898 w Warszawie) – polski pisarz wojskowy, pułkownik piechoty Armii Imperium Rosyjskiego, jeden z czołowych historyków wojskowości polskiej.

Ten artykuł dotyczy historyka. Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Konstanty Górski

Pułkownik
Data i miejsce urodzenia	1826 Górskie
Data i miejsce śmierci	2 stycznia 1898 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1849–1885
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego
Późniejsza praca	autor, historyk polskiej wojskowości

Grób Konstantego Górskiego na cmentarzu Powązkowskim

Życiorys

Kształcił się u Pijarów w Drohiczynie. Studiował filologię na uniwersytecie w Kijowie. W 1849 roku wstąpił do wojska rosyjskiego. Ukończył Akademię Sztabu Generalnego w Petersburgu w 1855 roku. W wojsku rosyjskim służył od 1849 do 1885 roku z przerwą w latach 1866–1877. Prowadził badania z zakresu organizacji i taktyki dawnego wojska polskiego. Był właściwym twórcą współczesnej historii wojskowości polskiej. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 24, rząd 5, grób 20)^[1].

Dzieła

Napisał szereg studiów z historii wojen polskich oraz dzieła:

• Historya Artylerii Polskiej. Warszawa: 1902. Brak numerów stron w książce
• Historya piechoty polskiej. Kraków: 1893. Brak numerów stron w książce
• Historya jazdy polskiej. Kraków: 1894. Brak numerów stron w książce