Koprowicka Przełęcz Niżnia

Koprowicka Przełęcz Niżnia (słow. Nižné kôprovické sedlo) – położona na wysokości 1914 m^[1] (według wcześniejszych pomiarów 1908 m) przełęcz w grani Liptowskich Kop w słowackich Tatrach. Znajduje się w tej grani pomiędzy Skrajnym Gołym Wierchem Liptowskim (1981 m) a Krzyżnem Liptowskim (2039 m)^[2]. Jest to szerokie i trawiaste siodło. Zachodnie jego stoki opadają do kotła lodowcowego Krzyżny Kocioł w najwyższej części doliny Koprowicy. Stoki wschodnie opadają lejkowatą depresją do Doliny Koprowej. Depresja ta w dolnej części zamienia się w wąski żleb^[3]. Zimą schodzą nim lawiny^[2].

Koprowicka Przełęcz Niżnia

Koprowicka Przełęcz Niżnia na tle Tatr Wysokich. Widok z Błyszcza
Państwo	Słowacja
Wysokość	1914 m n.p.m.
Pasmo	Tatry, Karpaty
Sąsiednie szczyty	Skrajny Goły Wierch Liptowski, Krzyżne Liptowskie
Położenie na mapie Tatr Koprowicka Przełęcz Niżnia
Położenie na mapie Karpat Koprowicka Przełęcz Niżnia
49°11′10,2″N 19°57′56,2″E

Dawniej na kopulastych i trawiastych szczytowych partiach Kop Liptowskich wypasali swoje stada mieszkańcy wsi Wychodna i Kokawa Liptowska^[4]. Wschodnie stoki przełęczy przecinają 3 ścieżki, w tym Leśna Obwodnica i Wschodnia Obwodnica. Dla turystów są niedostępne; od 1949 r. Kopy Liptowskie stanowią obszar ochronny Tatrzańskiego Parku Narodowego z zakazem wstępu^[3].

Na mapach we wschodnich stokach Koprowickiej Przełęczy Wyżniej zaznaczane jest Serce (słow. Srdce). Według Władysława Cywińskiego znajduje się ono w dolnej części żlebu opadającego z tej przełęczy. Jest to lejkowata depresja o trójkątnym, nieco zblizonym do sercowatego kształcie^[3].