Koryto rzeki

Koryto rzeki – najniższa część doliny rzeki, która znajduje się w obrębie jej dna i przez którą okresowo lub ciągle płynie woda^[1], dokonując zmian w kształcie powierzchni. Jeśli rzeka ma silny nurt, następuje erozja denna, jeżeli słaby – akumulacja niesionego materiału, a jeśli meandruje, dochodzi do erozji bocznej^[2]. Koryto stanowi fragment łożyska rzeki^[3]. W korycie gromadzą się osady powstałe głównie z materiału transportowanego (zwykle poprzez wleczenie lub saltację) po powierzchni dna lub tuż nad nią (transport trakcyjny), w tym bruk korytowy^[4]. Przyrost osadów korytowych odbywa się przede wszystkim na boki^[5].

Koryto rzeki Bystřice

Część koryta rzeki, którą woda płynie stale, to koryto małej wody^[2].

Parametrami określającymi koryta rzeczne w danym miejscu są^[2]:

• szerokość zwierciadła wody
• powierzchnia przekroju poprzecznego
• głębokość maksymalna (przy danej szerokości)
• obwód zwilżony (obwód styku wody z podłożem na przekroju poprzecznym)