Królewski Instytut Techniczny

Królewski Instytut Techniczny, KTH (szw. Kungliga Tekniska högskolan, dosłownie Królewska Wyższa Szkoła Techniczna) – szwedzka politechnika w Sztokholmie.

Królewski Instytut Techniczny

Kungliga Tekniska högskolan

Royal Institute of Technology

Główny budynek KTH
Dewiza	Vetenskap och konst (Nauka i sztuka)
Data założenia	1827
Państwo	Szwecja
Adres	Valhallavagen 79 Sztokholm
Liczba pracowników	3700[1]
Liczba studentów	20 000[2]
Rektor	Peter Gudmundson[3]
Położenie na mapie Szwecji Królewski Instytut Techniczny
59°20′50″N 18°04′22″E
Strona internetowa

Historia

Instytut ma swoje początki w Instytucie Technicznym (Teknologiska institutet), powstałym w 1827 z przekształcenia Szkoły Mechanicznej (Mekaniska skolan). Obecna nazwa została nadana w 1877. W 1927 uczelnia uzyskała możliwość nadawania stopnia doktora^[2].

Program dydaktyczny

Edukacja i badania naukowe są prowadzone w ramach szkół KTH. W ośrodkach KTH działalność prowadzona jest głównie w rozwijających się dziedzinach badań, często we współpracy ze społeczeństwem i przemysłem^[4].

Struktura

• Wydział Architektury i Planowania:
  • Centrum Bankowości i Finansów (Cefin)
  • Centrum Eksploatacji i Konserwacji (CDU)
  • Centrum Badań Ruchu (CTR)
  • Centrum Badań Transportowych (CTS)
  • Centrum Komunikacji i Eksploatacji (CESC)
  • Road2Science
• Szkoła Biotechnologii:
  • Centrum Biologii Molekularnej i Biologii Systemów
  • Centrum Zasobów ludzkich Proteome
  • Konsorcjum Materiałów Zaawansowanych i Węglowodanów (CarboMat)
  • Centrum Technologii Protein
  • Laboratorium Nauk Przyrodniczych
  • Strategiczne Centrum Materiałów Biomimetycznych (Biomime)
  • Szwedzka Krajowa Infrastruktura Sekwencjonowania na Dużą Skalę (SNISS)
• Szkoła Nauk Chemicznych:
  • Szwedzkie Centrum Inżynierii Włókien Biomimetycznych (Biomime)
  • Centrum Biofibermaterial (BIMAC)
  • Centrum Dostaw Niejawnie Nadzorowanych (CODIRECT)
  • Centrum Urządzeń Molekularnych (CMD)
  • Centrum Przemysłowe (NMR)
  • Centrum Nauk Drzewnych Wallenberga (WWSC)
• Wyższa Szkoła Informatyki:
  • Centrum Systemów Autonomicznych (CAS)
  • Centrum Komunikacji Eksploatacji (CESC)^[5]
• Szkoła Inżynierii Elektrycznej:
  • Instytut Automatycznego Sterowania
  • Instytut Sieci Komunikacyjnych
  • Instytut Teorii Komunikacji
  • Instytut Systemów Elektrycznych
  • Instytut Konwersji Energii Elektrycznej
  • Instytut Elektromagnetyki
  • Instytut Fizyki Fuzji Plazmowej
  • Instytut Informacji Przemysłowej i Systemów Sterowania
  • Instytut Mikro i Nanosystemów
  • Instytut Przetwarzania Sygnału
  • Instytut Przestrzeni i Fizyki Plazmy^[6]
• Szkoła Technologii Informacyjnych i Komunikacyjnych
• Wydział Inżynierii Przemysłowej i Zarządzania:
  • Instytut Energotechniki
  • Instytut Ekonomii i Zarządzania
  • Instytut Produkcji Przemysłowej
  • Instytut Maszyn
  • Instytut Materiałoznawstwa
  • Instytut Mechaniki Stosowanej^[7]
• Szkoła Nauk Technicznych
• Szkoła Techniki i Zdrowia
• Szkoła Inżynierii Komunikacji i Edukacji Nauki^[4]

Podstawowe statystyki

Miejsce w Rankingach uczelni technicznych:

Nazwa rankingu	Miejsce	Rok
Akademicki Ranking Uniwersytetów Świata	201–300	2010[8]
Akademicki Ranking Uniwersytetów Świata Nauki Inżynieryjne	76–100	2010
Akademicki Ranking Uniwersytetów Świata Fizyka	76–100	2010
Times World	117	2010[9]
QS	118	2010[10]
QS Nauki Inżynieryjne	27	2010[11]

Znani absolwenci

• Salomon August Andrée – inżynier, fizyk, aeronauta i badacz polarny, który zginął podczas próby dotarcia balonem na biegun północny
• Ernst Alexanderson – szwedzki i amerykański inżynier, konstruktor i wynalazca, jeden z pionierów radia i telewizji
• Joe Armstrong – brytyjski projektant, twórca Erlanga
• Kurt Atterberg – kompozytor i dyrygent
• Karl-Birger Blomdahl – kompozytor
• Gustaf Dahlbeck – inżynier
• Knut Frænkel – inżynier, badacz polarny, członek tragicznie zakończonej wyprawy balonowej Andréego
• Christer Fuglesang – fizyk, astronauta
• Peter Lindgren – muzyk, kompozytor i gitarzysta zespołu Opeth
• Dolph Lundgren – aktor
• Helge Palmcrantz – wynalazca kartaczownicy Nordenfelta

Znani pracownicy

• Hannes Alfvén – fizyk i astrofizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w 1970 za badania w zakresie magnetohydrodynamiki i ich zastosowanie do fizyki plazmy^[12]
• Lennart Carleson – matematyk znany z prac w dziedzinie analizy harmonicznej
• Stanisław Smirnow – rosyjski matematyk, laureat Medalu Fieldsa w 2010