Krążek linowy

Krążek linowy, koło linowe, blok^[1], bloczek – element osprzętu wielu urządzeń dźwigowych, w postaci grubego talerza, wykonanego najczęściej z metalu osadzonego na łożyskach tocznych lub ślizgowych na osi. Na obwodzie krążka znajduje się rowek linowy zapobiegający ześlizgiwaniu się liny (lub łańcucha).

Wyciąg orczykowy w Sudelfeld

Dźwig hydrauliczny Kobelco SL6000 na targach budowlanych w Monachium (2007)

Krążek linowy (blok) – schemat

Krążek linowy służy do prowadzenia liny, zmiany kierunku ruchu liny oraz jako element wyrównawczy w układach linowych.

Rozróżnia się dwa typy krążków

• stały (blok nieruchomy),
• przesuwny (blok ruchomy).

Krążki linowe zestawione w odpowiedni układ (zwany wielokrążkiem lub talią) połączony liną bądź linami zapewnia odpowiednie przełożenie sił przy podnoszeniu ładunków.

Sprawność krążka linowego

Wskutek sztywności lin i występowania w łożyskowaniu sił tarcia ruchowi cięgien rzeczywistych towarzyszą straty:

• wywołane sztywnością lin (zależne od ich konstrukcji i obciążenia), praktycznie przyjmuje się

${\displaystyle \Delta {F}_{1}\approx 0{,}01F,}$

• wywołane tarciem na łożysku

${\displaystyle \Delta {F}_{2}=\mu {\frac {d}{D}}F_{N},}$

gdzie siła nacisku jest równa:

${\displaystyle F_{N}=2F\sin {\frac {\beta }{2}}.}$

Stąd całkowite straty

${\displaystyle \Delta {F}=\Delta {F}_{1}+\Delta {F}_{2},}$

gdzie:

${\displaystyle \mu }$ – współczynnik tarcia,

${\displaystyle F}$ – siła naciągu liny,

${\displaystyle d}$ – średnica łożyska,

${\displaystyle D}$ – średnica bloczka,

${\displaystyle \beta }$ – kąt między końcami liny.

Sprawność krążka określa wzór:

${\displaystyle \eta ={\frac {F}{F+\Delta {F}}}.}$

W praktyce przyjmuje się:

• przy łożyskowaniu tocznym ${\displaystyle \eta =0{,}97,}$
• przy łożyskowaniu ślizgowym ${\displaystyle \eta =0{,}95.}$

Zastosowania krążka linowego

• dźwig
• winda
• osprzęt żeglarski

Zobacz też

Zobacz hasło blok w Wikisłowniku

• spadkownica Atwooda