Krucjata liwońska

Krucjata liwońska – podbój średniowiecznej Liwonii w XIII wieku przez Niemców oraz Duńczyków. Terytorium obejmującego w czasach współczesnych Łotwę i Estonię, ostatnich nieschrystianizowanych terenów w środkowo-wschodniej Europie.

Krucjata liwońska

Krucjaty północne
Bitwa pod Lyndanisse w czasie krucjaty liwońskiej. Według legendy Dannebrog, biały krzyż na czerwonym tle, jak na tarczy herbowej Tallinna – został zesłany z nieba przez Boga podczas tej bitwy.
Czas	XIII wiek
Miejsce	Inflanty (Estonia, Łotwa)
Wynik	Konfederacja Inflancka Duńska Estonia
Strony konfliktu
Kawalerowie Mieczowi Dania Szwecja Liwowie Kurowie Łatgalowie Estończycy Zemgalowie
Dowódcy
Albert von Buxhövden Anders Sunesen Kaupo † Theoderich von Treyden Volquin Wenno Wilhelm z Modeny Tālivaldis † Lembitu† Wjaczko†
brak współrzędnych

2 lutego 1207 roku^[1], wszystkie ziemie pod kontrolą krzyżowców znane jako Terra Mariana^[2] zostały ustanowione księstwem zależnym od Świętego Cesarstwa Rzymskiego^[3], a proklamowanym przez papieża Innocentego III podległym wobec Stolicy Apostolskiej^[4].

Po sukcesie krucjaty, zdobywcy podzielili podbite tereny na niemiecką Konfederację Inflancką zorganizowaną przez Wilhelma z Modeny oraz Duńską Estonię.