Krystyna Chwin

Krystyna Chwin z domu Turkowska, ps. Krystyna Lars^[1] (ur. 10 grudnia 1950 w Ełku) – polska pisarka, redaktorka, wydawca^[2].

Krystyna Chwin

Krystyna Lars

Krystyna Chwin w 2018 roku
Data i miejsce urodzenia	10 grudnia 1950 Ełk
Język	polski
Alma Mater	Uniwersytet Gdański
Dziedzina sztuki	literatura
Epoka	współczesność
Odznaczenia

Życiorys

Urodziła się w Ełku. W 1971 roku poślubiła Stefana Chwina, literaturoznawcę i pisarza^[3]. Rok później ukończyła studia polonistyczne na Uniwersytecie Gdańskim. Zatrudniona była na stanowisku II sekretarza redakcji miesięcznika „Autograf”^[2], członka redakcji warszawskiego dwutygodnika literackiego „Potop”, w latach 1991–2002 pełniła funkcję redaktora naczelnego gdańskiego pisma literacko-artystycznego „Tytuł”^[4][5]. Pracowała w TVP Gdańsk, gdzie pełniła funkcję kierownika działu kulturalnego i dyrektora programowego^[3]. Redagowała telewizyjne programy artystyczne^[2]. W 2009 roku została członkiem Kongresu Kultury Polskiej Obywatelskiego Komitetu Mediów Publicznych^[6]. Utwory poetyckie publikowała na łamach periodyków: „Powściągliwość i Praca”, „Odra”, „Kresy”, „Pomerania”^[7], „Tytuł”^[8], „Topos”. Tomy wierszy wydawała pod pseudonimem Krystyna Lars. Publikowała także zbiory literackie wspólnie z mężem, używając pseudonimu Max Lars^[9].

Członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Polskiego PEN Clubu, Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, Stowarzyszenia Polska-Niemcy^[3].

Mieszka w Gdańsku^[10]. Matka Marcina Rafała (ur. 1971) i Adama Juliusza (ur. 1979)^[3].

Twórczość literacka

Tomy poetyckie wydane pod pseudonimem Krystyna Lars

• Ja, Gustaw (1981)^[11]
• Chirurgia mistyczna (1985)^[12]
• Kraina pamiątek. Ciekawe i pouczające sceny z życia kobiet i mężczyzn spisane podczas podróży do Europy (1991)^[13]
• Umieranki i inne wiersze (2000)^[14]
• Zaprosimy do nieba cały świat (2013)^[15]
• Proste wiersze o szczęściu (2015)^[16]
• Światło w Zatoce. Wiersze Gdańskie (2021)^[17]

Utwory literackie wydane wspólnie z mężem

• Ludzie-skorpiony. Przygoda Joachima El Toro na wyspach archipelagu San Juan de la Cruz (1985)^[18]
• Człowiek-litera. Przygody Aleksandra Umwelta podczas akcji specjalnej w Górach Santa Cruz (1989)^[19]
• Wspólna kąpiel (2000)^[20]

Inne książki

• Gdańsk według Stefana Chwina (2008)^[21]

Odznaczenia

• Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie (2021)^[22]
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1983)^[23]

Nagrody i wyróżnienia

• Nagroda główna XX Konkursu Poezji Społecznie Zaangażowanej o nagrodę „Czerwonej Róży” za poemat Hotel (1979)^[24]
• Nagroda „Peleryny" za najlepszy tomik poezji roku Ja, Gustaw (1982)^[25]
• Nagroda młodych im. Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego za tomik Chirurgia mistyczna (1987)^[26]
• Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za całokształt twórczości oraz z okazji jubileuszu 20-lecia Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (2010)^[27]
• Nagroda Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” (wraz z mężem) za dwa, stanowiące całość tomy: Miłosz. Interpretacje  i świadectwa autorstwa Stefana Chwina oraz Miłosz. Gdańsk i okolice. Relacje - Dokumenty - Głosy, pod redakcją Krystyny Chwin i Stefana Chwina (2012)^[28]
• Stypendium w dziedzinie kultury Miasta Gdańska (2023)^[3]