Krzysztof Olkowicz

Krzysztof Piotr Olkowicz (ur. 31 lipca 1954 w Nowym Targu) – polski funkcjonariusz Służby Więziennej, radca prawny i działacz społeczny, w latach 1996–2015 dyrektor okręgowy Służby Więziennej w Koszalinie, w latach 2015–2017 zastępca rzecznika praw obywatelskich, w latach 2017–2021 Główny Koordynator ds. Ochrony Zdrowia Psychicznego w Biurze Pełnomocnika RPO w Gdańsku.

Krzysztof Olkowicz

Data i miejsce urodzenia	31 lipca 1954 Nowy Targ
Zawód, zajęcie	funkcjonariusz Służby Więziennej radca prawny działacz społeczny
Alma Mater	Uniwersytet Gdański
Stanowisko	zastępca Rzecznika Praw Obywatelskich (2015–2017)
Odznaczenia

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. Od maja 1982 do września 1983 był funkcjonariuszem Służby Bezpieczeństwa^[1]. W wydanym w październiku 2015 oświadczeniu stwierdził: „Przez okres pracy w kontrwywiadzie nigdy nie dopuściłem się czynów, które można by uznać za niegodne. Naturalnie, ten okres pracy nie jest dla mnie powodem do dumy, uważam jednak, że okres ponad 32-letniej pracy zawodowej nie może być przekreślony przez fakt, że wcześniej przez 16 miesięcy pracowałem w strukturach Milicji Obywatelskiej”^[2]. Odbywał aplikację sądową, w latach 1989–1991 pozostawał asesorem w sądach rejonowych w Elblągu i w Malborku. W latach 1984–1989 oraz 1991–2015 był funkcjonariuszem Służby Więziennej, w tym od 1996 dyrektorem okręgowym SW w Koszalinie. Został wykładowcą Koszalińskiej Wyższej Szkoły Nauk Humanistycznych i Politechniki Koszalińskiej. W 2006 uzyskał wpis na listę radców prawnych^[3].

Zaangażowany w działalność społeczną na rzecz m.in. niepełnosprawnych i więźniów. Został sekretarzem Terenowej Rady do Spraw Społecznej Readaptacji i Pomocy Skazanym dla Okręgu Koszalińskiego przy Sądzie Okręgowym w Koszalinie, a także członkiem rad społecznych lokalnych szpitali MSWiA i współpracownikiem domu opieki społecznej w Machowinku. Został również prezesem klubu sportowego Czarni Czarne. Uzyskał uprawnienia pilota samolotów i szybowców, zajmował stanowisko szefa Aeroklubu Elbląskiego (1992–1998) i przewodniczącego komisji rewizyjnej Aeroklubu Polskiego (1994–1998)^[3].

We wrześniu 2013 Olkowicz wpłacił czterdzieści złotych grzywny za cierpiącego na schizofrenię mężczyznę przebywającego w koszalińskim areszcie. Mężczyzna ów został zatrzymany za kradzież wafelka o wartości 99 groszy. Nie był w stanie uiścić grzywny, w związku z czym otrzymał karę aresztu. Po wpłacie przez Olkowicza należnej części grzywny aresztowany mógł wyjść na wolność. Podwładni Olkowicza powiadomili Ministerstwo Sprawiedliwości o podejrzeniu naruszenia przez dyrektora przepisu, który zabrania uiszczania za więźnia grzywny, jeśli nie jest się bliską mu osobą. We wrześniu 2014 Sąd Okręgowy w Koszalinie utrzymał w mocy wyrok Sądu Rejonowego, który uznał Olkowicza za winnego w sprawie, ale nie wymierzył kary. O sprawie informowały media ogólnopolskie^[4][5][6].

We wrześniu 2015 odszedł ze Służby Więziennej w związku z powierzeniem mu stanowiska zastępcy Rzecznika Praw Obywatelskich przez nowo powołanego na to stanowisko Adama Bodnara^[7]. 1 września 2017 przestał pełnić funkcję, przechodząc na stanowisko Głównego Koordynatora ds. Ochrony Zdrowia Psychicznego w Biurze Pełnomocnika RPO w Gdańsku^[8]. Z końcem czerwca 2021 odszedł z Biura RPO. Następnie otworzył własną kancelarię radcowską^[9][10].

Odznaczenia

W 2003 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi^[11], a w 2015 Orderem Ecce Homo „za dawanie przykładu prawdziwej wrażliwości, za odważne i prawe kierowanie się sercem i rozumem, nawet wtedy, gdy konieczne jest przezwyciężanie bezmyślnej i bezdusznej litery prawa”. Wyróżniony także Złotą, Srebrną i Brązową Odznaką „Za zasługi w pracy penitencjarnej”^[3]. W 2014 otrzymał Nagrodę Radia TOK FM im. Anny Laszuk przyznawaną „osobistości, która w wyjątkowy sposób wpłynęła na dyskurs w minionym roku”^[12].