Kultura tardenuaska

Kultura tardenuaska (też: kultura tardenoska^[1]) – kultura archeologiczna z okresu mezolitu, występowała na terenie zachodniej Europy (gł. dzisiejszej Francji, Belgii i Niemiec), a także Hiszpanii.

Wyrób kultury tardenuaskiej

Stanowiskiem eponimicznym jest La Fère-en-Tardenois w departamencie Aisne.

Rozwinęła się na podłożu kultur późnopaleolitycznych. Typowymi wyrobami kultury tardenuaskiej są mikrolityczne ostrza o geometrycznym kształcie. Używano też harpunów, szydeł i sztyletów kościanych. Ludność tej kultury rozpoczęła oswajać psa, zamieszkiwała nadal w jaskiniach i w krótkotrwałych obozowiskach otwartych. Pochówki szkieletowe w pozycji skurczonej.

Uformowała się w VIII tys. p.n.e., odłam południowy ewoluował w kulturę kastelnowską, północny trwał do V/IV tys. p.n.e.^[2] Kultura dotarła również na Wielką Brytanię, gdzie zmieszała się z kulturą maglemoską^[1].