Kupiec Polski

Kupiec Polski – pismo Krakowskiej Kongregacji Kupieckiej wydawane nieregularnie w Krakowie od 1907 roku, a od 1950 w Warszawie.

Kupiec Polski

Częstotliwość	aperiodyk
Państwo	Polska
Adres	Kraków, Warszawa
Organ prasowy	Krakowskiej Kongregacji Kupieckiej
Pierwszy numer	1907
Ostatni numer	1950[1]
OCLC	749210944

Historia

1907–1913

Dwutygodnik został założony w 1907 roku przez „spółkę kupców”. Początkowo za sprawy wydawnicze był odpowiedzialny Antoni Porębski, prezesem komitetu redakcyjnego został Ludwik Halski. Porębski dość szybko zrezygnował z pracy w redakcji i wrócił do niej w 1912 roku. Ponieważ pismo utrzymywało się z dochodów z prenumeraty i reklam już w 1912 roku planowano jego zamknięcie. jego działalność o rok przedłużyły subwencje od Stowarzyszenia Kupców i Młodzieży Handlowej, Banku Hipotecznego i czytelników. Pierwszy okres działalności pisma kończy się w 1913 roku^[2].

1925–1939

W latach 1914–1925 pismo było zawieszone^[3]. Wydawanie wznowiono w styczniu 1925 roku jako pismo Krakowskiej Kongregacji Kupieckiej, ale już w czerwcu 1926 roku połączono z organem Związków Kupieckich Wielkopolski, Pomorza i Śląska „Świat Kupiecki”. W 1930 roku zrezygnowano ze współpracy. Przed II wojną światową w skład redakcji wchodzili: Aleksander Adelman, Stanisław Porębski, Stanisław Nycz, Karol Krzetuski, Rudolf Radzyński^[4].

Redaktorzy naczelni

• Jan Karol Maćkowski (od 1 stycznia do 30 września 1907)^[2]
• Karol Kucharski^[2]
• Ludwik Szczepański ( od 1 października 1907 – 1 listopada 1909)^[2]
• August Porębski (1910 – 1913)^[2]