László Paskai

László Paskai OFM (ur. 8 maja 1927 w Segedynie zm. 17 sierpnia 2015 w Ostrzyhomiu) – węgierski duchowny rzymskokatolicki, franciszkanin^[2], arcybiskup Ostrzyhomia-Budapesztu, Prymas Węgier, kardynał prezbiter.

László Paskai

Kardynał prezbiter Prymas Węgier
In virtute spiritus W mocy Ducha
Kraj działania	Węgry
Data i miejsce urodzenia	8 maja 1927 Segedyn
Data i miejsce śmierci	17 sierpnia 2015 Ostrzyhom
Miejsce pochówku	bazylika Ostrzyhomska
Arcybiskup Ostrzyhomia i Budapesztu
Okres sprawowania	1987–2002
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	franciszkanie
Śluby zakonne	4 października 1949[1]
Prezbiterat	3 marca 1951
Nominacja biskupia	2 marca 1978
Sakra biskupia	5 kwietnia 1978
Kreacja kardynalska	28 czerwca 1988 Jan Paweł II
Kościół tytularny	S. Teresa al Corso d’Italia

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	5 kwietnia 1978
Konsekrator	László Lékai
Współkonsekratorzy	László Kádár Imre Kisberk
Konsekrowani biskupi László Dankó 1987 Endre Gyulay 1987 István Konkoly 1987 István Seregély 1987 Vilmos Dékány 1989 Asztrik Várszegi 1989 István Ács 1989 Mihály Mayer 1989 Jusztin Nándor Takács 1989 István Katona 1989 József Tempfli 1990 Lajos Pápai 1991 Ferenc Keszthelyi 1992 Béla Balás 1992 Nándor Bosák 1993 Gáspár Ladocsi 1994 László Biró 1994 Gyula Márfi 1995 Antal Spányi 1998 Balázs Bábel 1999 Miklós Beer 2000 Tamás Szabó 2002
Współkonsekrowani biskupi Gellért Belon 1982 György Póka 1982 József Szendi 1982 László Kiss-Rigó 2004 György Udvardy 2004

Życiorys

Urodził się w rodzinie konwertytów z judaizmu. Oboje rodzice − Ádám i Mária Ördögh^[1] − byli żydami, którzy przeszli na katolicyzm jeszcze przed jego narodzeniem. Zginęli jako ofiary Holokaustu niemieckiego w czasie II wojny światowej^[3].

Do Zakonu Braci Mniejszych wstąpił 29 sierpnia 1945, przyjmując imię Pacifik. Kształcił się we franciszkańskich domach studiów (m.in. w Gyöngyös), a także w Centralnym Seminarium w Budapeszcie i Akademii w Budapeszcie, gdzie obronił doktorat z teologii. Pierwsze śluby złożył 30 sierpnia 1946, śluby wieczyste 4 października 1949. Święcenia kapłańskie otrzymał 3 marca 1951. Pracował jako duszpasterz w diecezji Oradea (po węgiersku: Nagyvárad), w Segedynie był mistrzem ceremonii biskupich, wykładowcą i bibliotekarzem miejscowego seminarium, później także prefektem i dyrektorem duchowym tej uczelni. W latach 1973−1978 pełnił funkcję rektora Centralnego Seminarium w Budapeszcie^[1]. Według historyka Krisztiána Ungváry'ego w latach 1965-1974 współpracował z policją bezpieczeństwa AVSZ pod pseudonimem "Nauczyciel". Jego raporty miały jednak łagodny charakter i nie posiadały większego znaczenia dla służb komunistycznych^[4].

W marcu 1978 został mianowany administratorem apostolskim archidiecezji Veszprem i biskupem tytularnym Bavagaliany. Sakrę biskupią przyjął 5 kwietnia 1978 z rąk prymasa Lászla Lékaia. Od marca 1979 był pełnoprawnym biskupem Veszprém, ale już w kwietniu 1982 został mianowany arcybiskupem koadiutorem archidiecezji Kalocsa. Nie objął jednak tej archidiecezji, gdyż wcześniej Jan Paweł II przeniósł go na stolicę arcybiskupią i prymasowską w Ostrzyhomiu (3 marca 1987), zwolnioną po śmierci kardynała Lékaia. W latach 1986−1989 pełnił (niezależnie od godności prymasa Węgier) funkcję przewodniczącego Konferencji Episkopatu Węgier. W maju 1993, po zmianach administracyjnych, nazwa metropolii uległa zmianie na Ostrzyhom-Budapeszt.

28 czerwca 1988 został mianowany kardynałem prezbiterem z tytułem S. Teresa al Corso d’Italia. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie (w tym w II sesji specjalnej, poświęconej Kościołowi europejskiemu w październiku 1999). W grudniu 2002, w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego 75 lat, złożył rezygnację z rządów archidiecezją i został zastąpiony przez biskupa Pétera Erdő. Był kapelanem konwentualnym Wielkiego Krzyża i emerytowanym kapelanem generalnym lazarytów.

Brał udział w konklawe 2005, które wybrało papieża Benedykta XVI. 8 maja 2007 w związku z osiągnięciem 80 roku życia utracił czynne prawo wyboru papieża. Zmarł 17 sierpnia 2015^[5].