Lech Szczucki

Lech Tadeusz Szczucki (ur. 14 stycznia 1933 w Warszawie, zm. 19 listopada 2019 tamże^[1]) – polski historyk filozofii i kultury, profesor nauk humanistycznych, specjalista w historii kultury XVI–XVII w., znawca problematyki braci polskich.

Lech Tadeusz Szczucki

Data i miejsce urodzenia	14 stycznia 1933 Warszawa
Data i miejsce śmierci	19 listopada 2019 Warszawa
profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia filozofii, historia kultury XVI–XVII w.
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1962
Habilitacja	1970
Profesura	20 marca 1990
Instytut	Instytut Filozofii i Socjologii PAN

Grób Lecha Szczuckiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Życiorys

Ukończył w 1951 Szkołę im. Wojciecha Górskiego w Warszawie i uzyskał świadectwo dojrzałości, w 1955 polonistykę na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1954–1955 był pracownikiem Zakładu Historii Nauki Polskiej Akademii Nauk, od 1956 pracownikiem Instytutu Filozofii i Socjologii PAN. Tam doktoryzował się w 1962 na podstawie pracy Marcin Czechowic (1532–1613). Studium z dziejów antytrynitaryzmu polskiego (promotor prof. Leszek Kołakowski), w 1970 habilitował się na podstawie pracy W kręgu myślicieli heretyckich. W 1976 mianowany profesorem nadzwyczajnym, w 1990 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W IFiS PAN był pracownikiem Zakładu Historii Filozofii Nowożytnej, w latach 1995–2003 kierownikiem tego Zakładu. Następnie przeszedł na emeryturę.

Od 9 marca 1991 członek korespondent, od 26 czerwca 1993 członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności^[2]. Od 1995 członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Był także członkiem Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk.

Zasiadał w Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów. Był redaktorem naczelnym czasopisma „Archiwum Historii Filozofii i Myśli Społecznej”.

Był laureatem Nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2014) za „wyjaśnienie związków kulturowych Europy Środkowej i Zachodniej w monumentalnej edycji korespondencji Andrzeja Dudycza, XVI-wiecznego myśliciela, reformatora religijnego i dyplomaty”, która liczy 7 tomów.

Zmarł w Warszawie, pochowany 26 listopada 2019 na cmentarzu Powązkowskim^[3] (kwatera 299b-3-15)^[4].

Publikacje

• Marcin Czechowic. Studium z dziejów antytrynitaryzmu polskiego (1964)
• Michał Servet. Wybór pism i dokumentów (1967)
• Myśl filozoficzno-religijna reformacji XVI wieku (1972)
• W kręgu myślicieli heretyckich (1972)
• Filozofia i myśl społeczna XVI wieku (700 lat myśli polskiej) (1978)
• Nonkonformiści religij­ni XVI i XVII wieku (1993)
• Humaniści, heretycy i inkwizytorzy (2006)

Zobacz kolekcję cytatów Lecha Szczuckiego w Wikicytatach

Odznaczenia

• Honorowe Odznaczenie Fundacji na rzecz Nauki Polskiej^[5]