Lejkówka dwubarwna

Lejkówka dwubarwna (Clitocybe metachroa (Fr.) P. Kumm.) – gatunek grzybów z rzędu pieczarkowcow (Agaricales)^[1].

Lejkówka dwubarwna

Lejkówki dwubarwne w stanie wilgotnym
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	incertae sedis
Rodzaj	lejkówka
Gatunek	lejkówka dwubarwna
Nazwa systematyczna
Clitocybe metachroa (Fr.) P. Kumm. Führ. Pilzk. (Zwickau): 120 (1871)

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Clitocybe, Incertae sedis, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1821 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus metachrous. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1871 r. P. Kumm., przenosząc go do rodzaju Clitocybe^[1]. Niektóre synonimy naukowe^[2]:

• Agaricus metachrous Fr. 1821
• Clitocybe decembris Singer 1962
• Lepista metachroa (Fr.) Harmaja 1976
• Pseudolyophyllum metachroum (Fr.) Raithelh 1978

Nazwę polską podał Stanisław Chełchowski w 1898 r.^[3]

Morfologia

Kapelusz

Średnica 3–6 cm, u młodych okazów wysoki, płasko-wypukły z nieco wklęsłym środkiem, u starszych płaski z charakterystycznym pępkowato-wklęsłym środkiem i pofalowanymi brzegami. Powierzchnia naga. Jest silnie higrofaniczny. Podczas suchej pogody jest jedwabiście błyszczący i ma kolor od białawego do szarego z ciemniejszym środkiem, podczas wilgotnej jest tłusto połyskujący i ma kolor brązowawy lub mięsnobrązowy, a jego brzeg jest prześwitująco żłobkowany^[4].

Blaszki

Szerokie i nieco zbiegające na trzon. Początkowo są brudnokremowe, później szarobrązowe. Ostrza blaszek równe^[4].

Trzon

Wysokość 3–6 cm, grubość 0,3–0,7 cm, walcowaty lub spłaszczony, sprężysty, czasami wygięty lub skręcony. Początkowo pełny, z czasem pusty. Powierzchnia włóknista, kolor białokremowy, u podstawy szarobrązowy i pilśniowaty^[4].

Miąższ

Cienki, białawy. Smak i zapach grzybowy^[4].

Występowanie i siedlisko

Opisano występowanie tego gatunku w Ameryce Północnej i Europie^[5]. W polskim piśmiennictwie naukowym znany z licznych stanowisk, jego rozprzestrzenienie i częstość występowania na terenie kraju nie są jednak dokładnie znane^[3].

Rośnie na ziemi w różnego typu lasach, w zaroślach, parkach. Rośnie na trawie, wśród mchów i opadłych liści, na nagiej ziemi. Najczęściej spotykany pod jodłami i sosnami. Owocniki wytwarza od sierpnia do października^[3].

Znaczenie

Saprotrof^[3]. Grzyb trujący. Jak wiele lejkówek powoduje zatrucia muskarynowe^[4].