Leo Randolph

Leonard „Leo” Randolph (ur. 27 lutego 1958 w Tacoma) – amerykański bokser wagi muszej, mistrz olimpijski z Montrealu (1976), zawodowy mistrz świata organizacji WBA (1980).

Leo Randolph

Data i miejsce urodzenia	27 lutego 1958 Tacoma
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Wzrost	172 cm
Kategoria wagowa	super kogucia
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	19
Zwycięstwa	17
Przez nokauty	9
Porażki	2
Remisy	0
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Montreal 1976 boks (waga musza)

Był zawodnikiem Tacoma Boys Club. W 1976 został mistrzem Stanów Zjednoczonych w wadze muszej^[1]. W drugiej połowie lipca tego samego roku uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Montrealu. Zwyciężył najpierw Togijczyka Massoudiego Samatou (walkower), następnie Rumuna Constantina Gruiescu, zaś w kolejnej rundzie Irlandczyka Davida Larmoura. W półfinale wygrał z Leszkiem Błażyńskim, natomiast w walce finałowej pokonał Kubańczyka Ramóna Duvalóna, zostając mistrzem olimpijskim^[2].

W latach 1978–1980 stoczył 19 walk na zawodowym ringu. Wygrał 17 z nich, w tym dziewięć przez nokaut. 4 maja 1980 roku zwyciężył poprzez TKO Kolumbijczyka Ricardo Cardonę, zostając mistrzem świata organizacji WBA. Tytuł utracił 9 sierpnia, w wyniku porażki z Argentyńczykiem Sergio Palamą. Była to również jego ostatnia walka w karierze^[3].