Leo Scheffczyk

Leo Scheffczyk (ur. 21 lutego 1920 w Bytomiu, zm. 8 grudnia 2005 w Monachium) – niemiecki duchowny katolicki, teolog i mariolog, kardynał, wicerektor seminarium duchownego w Königstein im Taunus, profesor uniwersytetów w Tybindze i Monachium.

Leo Scheffczyk

Kardynał diakon
Evangelizare investigabiles divitias Christi Głosić jako Dobrą Nowinę niezgłębione bogactwo Chrystusa
Kraj działania	Niemcy
Data i miejsce urodzenia	21 lutego 1920 Bytom
Data i miejsce śmierci	8 grudnia 2005 Monachium
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	29 czerwca 1947
Kreacja kardynalska	21 lutego 2001 Jan Paweł II
Kościół tytularny	S. Francesco Saverio alla Garbatella

Życiorys

Leo Scheffczyk urodził się 21 lutego 1920 roku w śląskim Beuthen (dziś Bytom), przemysłowym mieście, które po podziale Górnego Śląska w 1922 należało do Niemiec jako miasto przygraniczne. W Bytomiu Leo Scheffczyk ukończył szkołę podstawową oraz uczęszczał do katolickiego gimnazjum humanistycznego Hindenburg. Przez wiele lat był ministrantem w parafii św. Barbary, był też członkiem katolickiego stowarzyszenia Nowe Niemcy (Bund Neudeutschland(inne języki)). W 1937 roku, przed delegalizacją organizacji, Scheffczyk był kierownikiem całego regionu Górnego Śląska (Oberschlesiengau). W 1938 zdał maturę. W tym samym roku rozpoczyna studia na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1941 musiał przerwać studia, gdy został powołany do wojska. Jako żołnierz służył w Niemczech, Francji i Norwegii, gdzie pół roku spędził w niewoli. Po wojnie nie mógł powrócić na Śląsk, przesiedlił się do Bawarii. Tam w Wyższej Szkole Filozoficzno-Teologicznej we Freisingu (Philosophisch-theologische Hochschule Freising) i na Uniwersytecie w Monachium dokończył studia. Razem z nim w tym czasie studiował we Freisingu Joseph Ratzinger, późniejszy papież. Święcenia kapłańskie otrzymał 29 czerwca 1947 w Monachium. Pracował jako duszpasterz w Grafing (1947-1948) i Traunwalchen (1948). W 1948 został powołany na stanowisko wicerektora (subregens) w seminarium duchownym w Königstein (Albertus-Magnus-Kolleg). W tym czasie rozpoczyna pisać pod kierunkiem prof. Seppelta doktorat z historii Kościoła o teologicznych pismach niemieckiego poety Friedricha Leopolda zu Stolberga (Friedrich Leopold zu Stolbergs, Geschichte der Religion Jesu Christi), który kończy w roku 1950. Po doktoracie z historii Kościoła zainteresowania Scheffczyka kierują się w stronę teologii dogmatycznej. W 1957 pod kierunkiem prof. Michaela Schmausa habilitował się w dziedzinie teologii na podstawie rozprawy Das Mariengeheimnis in Frömmigkeit und Lehre der Karolingerzeit. Był profesorem w Königstein oraz na uniwersytetach w Tybindze i Monachium. Otrzymał tytuł prałata honorowego Jego Świątobliwości (wrzesień 1978). Natomiast w dowód uznania jego dorobku naukowego ze strony państwa w 1980 został powołany w skład Bawarskiej Akademii Nauk oraz akademii papieskich – Papieskiej Międzynarodowej Akademii Maryjnej i Papieskiej Akademii Teologicznej w Rzymie. Po reorganizacji terytorialnej Kościoła w Niemczech w styczniu 1999 został inkardynowany do archidiecezji Monachium-Freising.

Jako zasłużony teolog został w lutym 2001 wyniesiony przez Jana Pawła II do godności kardynalskiej; otrzymał diakonię S. Francesco Saverio alla Garbatella. Ze względu na podeszły wiek (81 lat) został zwolniony z obowiązku przyjęcia sakry biskupiej, nie miał również nigdy prawa udziału w konklawe^[1].