Leon Drożyński

Leon Drożyński (ur. 27 marca 1881 w Kobylnikach, zm. 12 marca 1948 w Poznaniu) – polski lekarz dermatolog, podpułkownik Wojska Polskiego, społecznik i członek Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.

Leon Drożyński

podpułkownik lekarz
Data i miejsce urodzenia	27 marca 1881 Kobylniki
Data i miejsce śmierci	12 marca 1948 Poznań
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego, Wojsko Polskie
Jednostki	7 Szpital Okręgowy
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa powstanie wielkopolskie
Odznaczenia

Życiorys

Uzyskał doktoraty z filozofii i medycyny. Był inicjatorem i prezesem Towarzystwa Eugenicznego w Poznaniu. Był również długoletnim przewodniczącym Wydziału Lekarskiego Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.

Był majorem lekarzem Armii Cesarstwa Niemieckiego i starszym ordynatorem oddziału skórno-wenerycznego 7 Szpitala Okręgowego w Poznaniu (od 1922)^[1]. Uczestnik powstania wielkopolskiego 1918–1919.

W okresie II wojny światowej więzień obozu przesiedleńczego (Lager Glowna) na Głównej w Poznaniu^[2][3].

Zmarł w 1948 w Poznaniu, został pochowany na cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan (kwatera 4-79)^[4][5].

Publikacje

• Leczenie chorób wenerycznych w warunkach wojennych, Warszawa 1932.
• Beiträge zur Kenntnis der Meningomyelitis chronica syphilitica – Uniwersytet w Lipsku – 1908 (niem.)^[6]

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)^[7]