Leon Nowakowski (wojskowy)

Leon Nowakowski ps. „Lig” (ur. 31 stycznia^?/13 lutego 1908 w Brzuli koło Odessy^[1], zm. 4 września 1944 w Warszawie) – polski wojskowy, major, twórca i pierwszy dowódca batalionu „Chrobry II”, powstaniec warszawski.

Ten artykuł dotyczy wojskowego. Zobacz też: Leon Nowakowski (błogosławiony).

Leon Nowakowski

Lig

major
Data i miejsce urodzenia	13 lutego 1908 Brzula
Data i miejsce śmierci	4 września 1944 Warszawa
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Armia Krajowa
Jednostki	Zgrupowanie „Chrobry II”
Stanowiska	dowódca batalionu „Chrobry II”
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: kampania wrześniowa powstanie warszawskie †

Tablica upamiętniająca żołnierzy NSZ i Batalionu „Chrobry II” w tym imiennie majora Leona Nowakowskiego na budynku przy ul. Twardej 64 w Warszawie

Życiorys

W 1931 roku przydzielony do 83. pułku piechoty, gdzie dowodził kompanią jako podporucznik. W 1939 przeszedł kurs łączności i uczestniczył w kampanii wrześniowej (walczył w rejonie Żyrardowa, a następnie Modlina). Wkrótce został kapitanem, a w 1943 – majorem. Wkrótce po uzyskaniu tego stopnia stworzył pułk Narodowych Sił Zbrojnych Armii Krajowej im. Sikorskiego^[2].

W powstaniu warszawskim walczył z batalionem „Chrobry II”^[3]. 19. dnia walk powstańczych został zastępcą majora Włodzimierza Zawadzkiego „Bartkiewicz”), zaś od 21 sierpnia do 4 września pełnił funkcję jednego z dowódców w sztabie Zgrupowania „Bartkiewicz”.

Poległ 4 września w rejonie ul. Królewskiej 27. 1 października 1944 wystawiono wniosek o odznaczenie Leona Nowakowskiego Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami.

Zobacz też

• Polegli w powstaniu warszawskim po stronie polskiej