Lete

Lete (Leta) (gr. Λήθη Lḗthē – zapomnienie; łac. Lethe) – w mitologii greckiej jedna z pięciu rzek Hadesu, obok Styksu, Kokytos (z której brała początek), Acherontu i Pyriflegetonu.

Wypicie wody z niej miało powodować całkowitą utratę pamięci. Niektóre greckie wierzenia mówiły o tym, że dusze musiały to czynić przed reinkarnacją, aby nie pamiętać swoich przeszłych żywotów^{[potrzebny przypis]}.

W literaturze

Platon w Fajdrosie wspomina o tym, jak kosztując wody ze źródeł niepamięci, dusza traciła pamięć wszystkiego, co widziała wraz z bogami.

W Boskiej komedii Dantego, zapożyczona z mitologii Lete spływa do środka Ziemi, a jej źródła znajdują się w Raju Ziemskim, na szczycie Góry Czyśćcowej. Dusze mające wstąpić do Raju piją z niej wodę, by zapomnieć o swoich grzechach.

W wierszu Sławomira Worotyńskiego Jesienne Bieniakonie symbol zapomnienia, nicości^[1].

Zobacz hasło woda letejska w Wikisłowniku