Lew z Kitajronu

Lew z Kitajronu – w mitologii greckiej olbrzymi i dziki lew, którego prawdopodobnie spłodziła Chimera z Ortrosem^[1].

Lew z Kitajronu

Lew
Inne imiona	lew kitajroński
Występowanie	Mitologia grecka
Wcielenie zwierzęce	lew
Rodzina
Ojciec	Ortros
Matka	Chimera

Mieszkał w górach Kitajronu, które oddzielały Attykę i Beocję, gdzie siał spustoszenie w stadach owiec króla Amfitriona i jego sąsiada, beockiego króla Tespiosa^[2][3]. Osiemnastoletni wówczas Herakles porzucił strzeżone przezeń trzody i wyruszył, aby zabić lwa. Bestia miała kryjówkę na górze Helikon, u której podnóża znajdowało się miasto Tespies^[4][5]. Heros polował na niego przez pięćdziesiąt dni, a noce spędzał w pałacu króla Tespiasa, który zaoferował mu gościnę. Pięćdziesiątego dnia udało mu się wytropić lwa. Zabił go nieokorowaną pałką, uciętą z dzikiego drzewa oliwnego, które z korzeniami wyrwał na Helikonie. Z jego skóry zrobił sobie okrycie, a lwi łeb nosił na głowie jako hełm^[5].

Istnieje mit, wedle którego lwa z Kitajronu zabił Alkatoos, syn Pelopsa^[6]. Był on zięciem króla Megareusa, który miał dwóch synów, z których starszy zginął pod Afidnaj podczas najazdu Dioskurów na Attykę, a młodszego, Euipposa, zabił lew z Kitajronu. Megareus obiecał oddać za żonę córkę Euajchme i tron temu, kto pomści Euipposa. Alkatoos zabił lwa i zasiadłszy na tronie wybudował w Megarze świątynię Apollinowi Myśliwemu i Artemidzie Łowczyni^[7].

Tyfon

Echidna

Cerber

Hydra lernejska

Chimera

Ortros

Sfinks

Lew nemejski

Lew z Kitajronu