Lindsay Wilson

Lindsay Edward „Lew” Wilson (ur. 15 października 1948 w Methven^[1]) – nowozelandzki wioślarz, dwukrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.

Lindsay Wilson

Data i miejsce urodzenia	15 października 1948 Methven
Wzrost	197 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Nowa Zelandia Igrzyska olimpijskie złoto Monachium 1972 wioślarstwo (ósemka) brąz Montreal 1976 wioślarstwo (ósemka) Mistrzostwa świata brąz Lucerna 1974 ósemka brąz Nottingham 1975 ósemka Mistrzostwa Europy złoto Kopenhaga 1971 ósemka

Kariera

Wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Monachium w 1972, gdzie osada Nowej Zelandii w składzie: Tony Hurt, Wybo Veldman, Dick Joyce, John Hunter, Lew Wilson, Joe Earl, Trevor Coker, Gary Robertson i Simon Dickie (sternik) zdobyła złoty medal. W finale wyprzedzili osadę USA o 2,67 sekundy i osadę NRD o 2,73 sekundy^[2]. Był to pierwszy w historii złoty medal dla Nowej Zelandii w tej konkurencji oraz pierwszy złoty medal wywalczony przez reprezentację z półkuli południowej. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976, gdzie nowozelandzka ósemka: Ivan Sutherland, Trevor Coker, Peter Dignan, Lew Wilson, Joe Earl, Dave Rodger, Alec McLean, Tony Hurt i Simon Dickie zajęła trzecie miejsce. W finale o 5,22 sekundy szybsza była osada NRD, a o 2,69 wyprzedziła ich osada Wielkiej Brytanii^[3].

W ósemkach zdobył również brązowe medale na mistrzostwach świata w Lucernie (1974) i mistrzostwach świata w Nottingham (1975)^[4], a także złoty na mistrzostwach Europy w Kopenhadze (1971)^[5].

W 1973 był mistrzem Nowej Zelandii w ósemce, jako członek osady Waikato. Ponadto był prezesem Waikato Rowing Association, działaczem w Waikato Rowing Club, selekcjonerem reprezentacji narodowej i koordynatorem treningowym.^[6]