Lipperhey

Lipperhey^[2] (55 Cancri d) – najbardziej odległa ze znanych planet orbitujących wokół 55 Cancri.

Lipperhey

55 Cancri d
55 Cancri d – wizja artysty
Odkrywca	Geoffrey Marcy, R. Paul Butler, Debra Fischer i inni
Data odkrycia	2002
Sposób odkrycia	pomiar zmian prędkości radialnej
Charakterystyka orbity (J2000)
Ciało centralne	55 Cancri A (Copernicus)
Półoś wielka	5,446 ± 0,02 au[1]
Mimośród	0,0269+0,061−0,0065[1]
Okres orbitalny	4867+25−26[1]
Argument perycentrum	254 ± 32°[1]
Czas przejścia przez perycentrum	2 453 490 ± 440 JD[1]
Charakterystyka fizyczna
Masa minimalna (M·sin i)	3,86+0,6−0,15[1] MJ

Nazwa

Nazwa planety została wyłoniona w publicznym konkursie w 2015 roku. Upamiętnia ona Hansa Lipperheya, niemiecko–holenderskiego optyka, który w 1608 roku zbudował i opatentował teleskop optyczny (refraktor). Nazwę tę zaproponowali członkowie Królewskiego Niderlandzkiego Stowarzyszenia Meteorologii i Astronomii (Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Weer- en Sterrenkunde) z Holandii. Pisownia nazwy planety została poprawiona w 2016 roku – forma „Lippershey” wywodzi się od błędu typograficznego z 1831 roku^[2][3].

Charakterystyka

Planeta okrąża gwiazdę w średniej odległości ponad 5 au, podobnej do odległości między Słońcem a Jowiszem. Jej orbita jest zbliżona do kołowej (przed odkryciem piątej planety w tym układzie sądzono, że jest ona bardziej ekscentryczna). Mimo dużej masy, co najmniej 3,8 raza większej od masy Jowisza, planeta ta jest wciąż jedną z najbardziej podobnych do Jowisza. Będąc odległa o maksymalnie 0,47″ od gwiazdy, jest dobrym celem dla przyszłych obserwacji z użyciem optyki adaptatywnej^[4].

Astrometryczne pomiary Teleskopem Hubble’a wstępnie wykryły planetę d. Wyznaczone na tej podstawie nachylenie orbity planety to około 53°, co oznacza, że jej rzeczywista masa jest równa 4,9 M_J. Przy założeniu, że wszystkie planety krążą w jednej płaszczyźnie, rzeczywiste masy pozostałych planet także byłyby około 25% większe niż masy minimalne, wyznaczona metodą pomiaru zmian prędkości radialnej. Jest to o tyle prawdopodobne, że taka konfiguracja dynamicznie stabilizuje układ planetarny^[4].