Logtalk

Logtalk – zorientowany obiektowo logiczny język programowania, który rozszerza i wykorzystuje język Prolog z zestawem funkcji odpowiednich do programowania na dużą skalę. Zapewnia obsługę enkapsulacji i ukrywania danych, separacji problemów i ulepszonego ponownego wykorzystania kodu. Logtalk używa standardowej składni Prologu z dodatkiem kilku operatorów i dyrektyw.

Logtalk

Pojawienie się	1998
Paradygmat	programowanie logiczne, programowanie obiektowe
Pochodne	Prolog, Smalltalk, Objective-C
Aktualna wersja stabilna	3.33.0
Twórca	Paulo Moura
Licencja	Licencja Artystyczna (2.x) / Apache License (3.01.x)
Strona internetowa

Implementacja języka Logtalk jest rozpowszechniana na licencji open source i może działać przy użyciu implementacji Prologu (zgodnej z oficjalnymi i de facto standardami)^[1] jako kompilator back-endowy.

Funkcje

Logtalk ma na celu połączenie zalet programowania obiektowego i programowania logicznego. Orientacja obiektowa kładzie nacisk na tworzenie dyskretnych, wielokrotnego użytku jednostek oprogramowania, podczas gdy programowanie logiczne kładzie nacisk na reprezentowanie wiedzy o każdym obiekcie w sposób deklaratywny.

Jako język programowania zorientowanego obiektowo, główne funkcje Logtalk obejmują obsługę zarówno klas (z opcjonalnymi metaklasami)^[1], jak i prototypów, obiektów parametrycznych, protokołów (interfejsów), kategorii (komponentów, aspektów, poprawiania na gorąco), dziedziczenia wielokrotnego, publicznego/chronionego/prywatnego dziedziczenie, programowanie sterowane zdarzeniami, programowanie wielowątkowe wysokiego poziomu, refleksja i automatyczne generowanie dokumentacji.

Programistom języka Prolog, Logtalk zapewnia dużą przenośność, obejmując przestrzenie nazw (obsługujące zarówno obiekty statyczne, jak i dynamiczne), przestrzenie nazw obiektów publicznych/chronionych/prywatnych, predykaty koindukcyjne, separację między interfejsem a implementacją, prostą i intuicyjną semantykę metapredykatów, wyrażenia lambda, gramatyki klauzul, mechanizm rozszerzania terminów i kompilacja warunkowa. Zapewnia również system modułowy oparty na de facto standardowej podstawowej funkcjonalności modułu (wewnętrznie moduły są kompilowane jako prototypy).

Przykłady

Składnia języka Logtalk jest podobna do Prologa:

?- write('Hello world'), nl.
Hello world
true.

Definiowanie obiektu:

:- object(moj_pierwszy_obiekt).

    :- initialization((write('Hello world'), nl)).

    :- public(p1/0).
    p1 :- write('To jest predykat publiczny'), nl.

    :- private(p2/0).
    p2 :- write('To jest predykat prywatny'), nl.

:- end_object.

Korzystając z obiektu, zakładając, że jest zapisany w pliku moj_pierwszy_obiekt.lgt:

?- logtalk_load(moj_pierwszy_obiekt).
Hello world
true.

?- moj_pierwszy_obiekt::p1.
To jest predykat publiczny
true.

Próba uzyskania dostępu do prywatnego predykatu wyrzuca błąd:

?- moj_pierwszy_obiekt::p2.
ERROR: error(permission_error(access, private_predicate, p2), moj_pierwszy_obiekt::p2, user)

Narzędzia dla deweloperów

Logtalk zawiera pomoc on-line, narzędzie do dokumentowania (które może generować pliki PDF i HTML), narzędzie do przedmiotowego generowania diagramów, wbudowany debugger (oparty na rozszerzonej wersji tradycyjnego modelu Procedure Box znajdującego się w większości kompilatorów Prologu), framework do testów jednostkowych z analizą pokrycia kodu, a także jest kompatybilny z wybranymi profilerami Prologu zaplecza i graficznymi znacznikami^[2].

Zobacz też

• Mercury (język programowania)
• Prolog (język programowania)
• Programowanie logiczne