Longin Janeczek

Longin Jan Janeczek (ur. 3 sierpnia 1920 w Łodzi, zm. 11 lutego 2001 w Warszawie) – polski piłkarz i trener piłkarski; podpułkownik Wojska Polskiego.

Longin Janeczek

Pełne imię i nazwisko	Longin Jan Janeczek
Data i miejsce urodzenia	3 sierpnia 1920 Łódź
Data i miejsce śmierci	11 lutego 2001 Warszawa
Wzrost	176 cm
Pozycja	środkowy napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1936–1938 Tramwajarz Łódź 1938–1939 ŁKS Łódź
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1946–1947 Pafawag Wrocław 1947–1950 ŁKS/ŁKS-Włókniarz Łódź 57 (40) 1950–1957 CWKS Warszawa 55 (18)
Kariera trenerska
Lata Drużyna CWKS Warszawa (asystent) Legia Warszawa (młodzież) 1959–1962 Legia Warszawa (asystent) 1962–1963 Legia Warszawa 1964 Legia Warszawa (asystent) 1964–1965 Zawisza Bydgoszcz 1965–1966 Legia Warszawa 1966–1967 ŁKS Łódź 1968–1969 Zawisza Bydgoszcz Start Łódź 1971 Radomiak Radom 1971–1973 RKS Ursus 1976 ŁKS Łódź 1976–1977 Jagiellonia Białystok RKS Ursus
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Grób Longina Janeczka na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie

Piłkarz

Wychowanek Tramwajarza Łódź, z którego pod koniec lat 30. trafił do Łódzkiego Klubu Sportowego.

W czasie II wojny światowej brał udział w konspiracyjnych rozgrywkach ligowych w Łodzi, broniąc barw drużyny Wicher.

Po wojnie przez rok grał w Pafawagu Wrocław, po czym wrócił do ŁKS. W jego barwach występował do 1950, strzelając w I lidze 32 bramki. 3 czerwca 1948 zdobył hat-tricka w wygranym 6:2 derbowym meczu z Widzewem Łódź.

Jego następnym i ostatnim klubem w karierze była Legia Warszawa, z którą w 1955 i 1956 zdobył po dwakroć mistrzostwo oraz Puchar Polski.

Trener

Na początku swej kariery trenerskiej szkolił młodzież Legii Warszawa. W 1962 wraz z jej juniorami zdobył wicemistrzostwo Polski, przegrywając w finale ze swoim byłym klubem, ŁKS.

Od 1 lipca1965 do 30 czerwca 1966 był trenerem Legii Warszawa^[1]. W latach 1966–1967 oraz 1976 był pierwszym szkoleniowcem Łódzkiego Klubu Sportowego. Ponadto prowadził również Jagiellonię Białystok, dwukrotnie RKS Ursus oraz dwukrotnie Zawiszę Bydgoszcz. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie (kwatera: S-I-7/8 rząd:14, grób:4)^[2].

Bibliografia

• Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii (3), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017