Lubnów (gmina)

Lubnów (początkowo Łubniów^[3]) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1945–1954 i 1973–1976^[4] w woj. wrocławskim, a następnie wałbrzyskim (dzisiejsze woj. dolnośląskie). Siedzibą władz gminy był Lubnów.

Lubnów

gmina wiejska
1945–54 i 1973–76[1]
Państwo	Polska
Województwo	1946–54 : wrocławskie 1973–75: wrocławskie 1975–76: wałbrzyskie
Powiat	ząbkowicki (do 1975)
Siedziba	Lubnów
Populacja (1974) • liczba ludności	3862[2]
Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad 8
brak współrzędnych

Gmina Łubniów powstała po II wojnie światowej na terenie tzw. Ziem Odzyskanych (tzw. II okręg administracyjny – Dolny Śląsk). 28 czerwca 1946 gmina – jako jednostka administracyjna powiatu ząbkowickiego – weszła w skład nowo utworzonego woj. wrocławskiego^[5][6]. W 1946 roku liczyła 4628 mieszkańców^[7].

Według stanu z 1 lipca 1952 gmina Lubnów składała się z 8 gromad: Chałupki, Głęboka, Lubnów, Mrokocin, Niedźwiedź, Pomianów Dolny, Pomianów Górny i Starczówek^[8]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin^[9].

Jednostkę reaktywowano 1 stycznia 1973 w tymże powiecie i województwie^[10]. 1 czerwca 1975 gmina weszła w skład nowo utworzonego woj. wałbrzyskiego^[11].

2 lipca 1976 gmina została zniesiona, a jej obszar włączony do gmin^[12]:

• Kamieniec Ząbkowicki (obszary sołectw: Chałupki, Doboszowice, Mrokocin i Pomianów Górny),
• Ziębice (obszary sołectw: Głęboka, Lubnów, Niedźwiedź i Pomianów Dolny).